943
Downloads
277
Episodes
Hear our podcast about the favour of GOD and God will establish you through the word.
Episodes
Friday Aug 20, 2021
Friday Aug 20, 2021
பிலிப்பியர் 2: 12 – 13
தேவனே காரியங்களை செய்கிறார்
பிலிப்பி பகுதியில் உள்ள விசுவாசிகள் அனைவரும் இயேசுவுக்காக
கீழ்ப்படிதல், பணிவு, பயபக்தி மற்றும் ஆர்வத்துடன் வாழ்கிறார்கள்
என்பதை புரிந்து கொள்வதில் பவுலுக்கு மகிழ்ச்சியாகவும் ஊக்கமாகவும்
இருந்தது.
ஆனால் பவுல் அவர்களை முழு மனதுடன் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு
அர்ப்பணிக்கவும், அவர் சென்ற பிறகும் கர்த்தருக்கு கீழ்ப்படிந்து
உண்மையாக இருக்க தூண்டுகிறார்.
பயத்தோடும் நடுக்கத்தோடும் அவர்கள் இரட்சிப்பை நிறைவேற்ற
பிரயாசப்பட வேண்டும் என்று பவுல் கூறுகிறார்; அவர்கள் இறைவனால்
கற்பிக்கப்பட்ட மற்றும் கற்றுக்கொள்ளப்பட்ட அனைத்தும் அவர்களின்
வாழ்க்கையில் செயலாக்கப்படவும், கர்த்தரின் கிருபையில் அவர்களின்
இரட்சிப்பு நிறைவேறவும் கூறுகிறார்.
பவுல் "பயம் மற்றும் நடுக்கம்" என்ற இரண்டு வார்த்தைகளை
பயன்படுத்துகிறார்.
1 ஒரு ஆபத்தைப் பார்ப்பது போல் எப்பொழுதும் கர்த்தருக்கு முன்பாக
பயந்து நடுங்க வேண்டும் என்று பவுல் அர்த்தப்படுத்தவில்லை, ஆனால்
ஒருவர் தனது இரட்சிப்பை முழுமையான பயபக்தியுடன்,
அர்ப்பணிப்புடன், கீழ்ப்படிதலுடனும் பணிவுடனும் செயல்படுத்த
வேண்டும் என்பதே.
2 பயம் மற்றும் நடுக்கம் என்பதற்கு மற்றொரு பொருள்
என்னவென்றால், ஒருவர் தவறான நோக்கங்கள் மூலம் கர்த்தரின்
பணியில் ஈடுபடாமல் அல்லது தவறான கோட்பாடுகளைக் கொண்டு
தங்கள் இரட்சிப்பைச் நிறைவேற்றாமல் அன்பு மற்றும்
நல்லெண்ணத்துடன் செயல்பட வேண்டும், ஏனெனில் மக்களுக்கு
இரட்சிப்பு கர்த்தரால் அருளப்பட்டது.
மேலும், பவுல் விசுவாசிகளை தங்கள் இரட்சிப்பை அர்ப்பணிப்போடு
நிறைவேற்ற ஊக்குவிக்கிறார், ஏனென்றால் கர்த்தர் அவர்களிடத்திலும்,
அவர்களுக்குள்ளாகவும் தன்னுடைய நல்ல நோக்கத்தின்படி செயல்பட
செய்கிறார்.
நம்முடைய வாழ்க்கையில் அவருடைய நோக்கத்தையும் சித்ததையும்
நாம் எவ்வாறு புரிந்துகொள்ள முடியும்?
கர்த்தர் நம்முள் பணிபுரியும் முதன்மையான குறிக்கோள் நம் வாழ்வில்
அவரின் நல்ல நோக்கங்களை நிறைவேற்றுவதாகும்.
#1 தூய்மையான மற்றும் புனிதமான வாழ்க்கையை நடத்த
#2 அவருடைய பிள்ளைகள் என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்
#3 நம்மை அவருடைய சாயலாக மாற்றுவதற்கு
#4 நம் செயல்கள் மற்றும் பேச்சின் மூலம் கிறிஸ்துவின் சாயலை
பிரதிபலிக்க வேண்டும்
#5 இரட்சிப்பின் வரத்தை அடைய
#6 கீழ்ப்படிதல், விசுவாசம், விடாமுயற்சி மற்றும் பணிவுடன் நம்
இரட்சிப்பை நிறைவேற்ற
#7 மற்றும் பரலோகத்தில் நித்திய ஜீவனை அடைய
இன்று, கர்த்தர் நம்மில் வாழ்கிறார், நம் வாழ்வில் இன்னும்
காரியங்களை செய்கிறார் என்பதை அறிந்து கொள்வதற்கு நாம்
ஊக்குவிக்கப்படுவோம். நாம் ஒவ்வொருவரும் இந்த உலகில்
அவருடைய பணியை நிறைவேற்ற கர்த்தரால்
தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறோம், நியமிக்கப்படுகிறோம், அபிஷேகம்
செய்யப்படுகிறோம்.
எபேசியர் 2:10 இல், "ஏனெனில், நற்கிரியைகளைச் செய்கிறதற்கு நாம்
கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் சிருஷ்டிக்கப்பட்டு, தேவனுடைய
செய்கையாயிருக்கிறோம்; அவைகளில் நாம் நடக்கும்படி அவர்
முன்னதாக அவைகளை ஆயத்தம்பண்ணியிருக்கிறார். "
நாம் கர்த்தருக்காக நம் வாழ்க்கையை பயபக்தியோடும்,
அர்பணிப்போடும் வாழ வேண்டும் ஏனென்றால் தேவனிடத்தில்
விசுவாசமானவர்கள் நற்கிரியைகளைச் செய்ய ஜாக்கிரதையாயிருக்க
வேண்டும். இதுவே நன்மையும் மனுஷருக்குப்
பிரயோஜனமுமானவைகள்.
நாம் நல்ல போராட்டத்தை போராடுவோம், நம் விசுவாசத்தை
கர்த்தரிடம் உறுதியாக வைத்துக்கொள்வோம், கிறிஸ்து இயேசுவின்
நாள் முடியும் வரை இயேசு கிறிஸ்துவுக்காக நம் பந்தயத்தை
வெற்றிகரமாக ஓடுவோம். (பிலிப்பியர் 4: 6).
ஜெபிப்போம்
அன்புள்ள ஆண்டவரே, எங்கள் பரலோகத் தகப்பனே, கீழ்ப்படிதலுள்ள
இருதயத்தைப் தாரும், உம்மை நம்புவதற்கு, உங்கள் மீது நம்பிக்கை
வைக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள், இதனால் நீங்கள் எங்களிடம்
சொன்னதை உறுதிப்படுத்தி, எங்கள் வாழ்க்கையில் நீங்கள்
விரும்பியதை நிறைவேற்ற முடியும். எங்களுடன் இருங்கள், இதனால்
நாங்கள் போராட்டத்தில் போராடி முடித்து தொடர்ந்து முன்னால்
ஓடுவோம். உம்மோடு எப்போதும் நடக்க உதவுங்கள். இயேசுவின்
நாமத்தில். ஆமென்
Thursday Aug 19, 2021
Thursday Aug 19, 2021
Philippians 2:9-10
THE WAY TO PEACE
Paul in this chapter speaks of the Humility of Jesus Christ.
Because Jesus was faithful, obedient, and even humbled himself to the point of death, God exalted/lifted Him to the highest place and gave him the name that is above every other name (v9)
The scripture tells us as to how God exalted, honored and glorified Jesus. God the Father said that “This is my Son, in whom I am very much pleased and listen to Him.
Peter also witnessed what God said about Jesus, he records it in 2 Peter 1:17 “He received honor and glory from God the Father when the voice came to him from the Majestic Glory, saying,“This is my Son, whom I love; with him, I am well pleased".
The name of Jesus is a powerful name and God gave him the name above every other name.
Isaiah 9:6 records that “He will be called Wonderful Counselor, Mighty God, Everlasting Father, Prince of Peace.
God not only exalted Jesus to the highest place but made it possible or accessed the covenant of Peace.
Love and Eternal life for all God’s children through Jesus Christ.
That is why Jesus said in John 14:6 "I am the way and the truth and the life.
No one comes to the Father except through me.
It is at the name of Jesus that every knee will bow in heaven and on earth and under the earth.
Bowing down to Jesus is an action that represents honor, respect, reverence, worship, praise, glorification, and exaltation to the Lord.
Bowing down also expresses the acknowledgment that Jesus is the true living God and there is no other god like Him in this world.
Paul writes that every knee in:
1. Heaven – the angels
2. On earth – all the people (both wicked and righteous)
3. Under the earth, the dead and the buried (both wicked and righteous)
And these people will confess Jesus Christ is Lord to the Glory of God the Father.
Interestingly, not only people of this world will acknowledge Jesus Christ as the true God and Savior but even the demons too.
James 2:19 says “You believe that there is one God. Good! Even the demons believe that and shudder.”
Luke 10:17 records that the 70 disciples report to Jesus that “even demons fear your Name.”
Mark 1:23-24, the demon said “I know who you are, you are the Holy One, God.”
We have come to the days where very soon the whole world is going to acknowledge that
1. Jesus Christ is Lord and Savior
2. He is the way, the truth, and the life.
3. And there is no God like Jesus
It is in our hands to fulfill the Promises of God: to fulfill the greatest commission;
- To preach and reach to people all over the world
- To attain the gift of Peace, Love, and Eternal life
- To exalt and Glorify God.
Let Us Pray
Dear Lord, thank you for the opportunity to understand your humility and know the authority that you had. Yet lord, you had the humility like any other. Help us to follow you. In Jesus' name. Amen.
Thursday Aug 19, 2021
Thursday Aug 19, 2021
பிலிப்பியர் 2: 5-8
கிறிஸ்துவின் சிந்தை
இயேசு கிறிஸ்துவின் உதாரணங்களைப் பவுல் இங்கு
சுட்டிக்காட்டுகிறார். பிலிப்பிய திருச்சபை கிறிஸ்துவுக்கு
சொந்தமானது, அவருடைய அடிச்சுவடுகளில், சபை நடக்க
வேண்டும். உங்கள் அணுகுமுறை கிறிஸ்து இயேசுவின்
சிந்தையைப் போன்று இருக்க வேண்டும் என்று அவர்
கூறுகிறார்.
அவர் மாம்ச ரூபமாக வந்து பூமியில் நடந்தபோது
தேவனுடைய குணாதிசயத்தை வெளிப்படுத்திய சிந்தை
ஏற்கனவே அவருடன் அவதரித்த நிலையில் இருந்தது.
மரியாள், தனது மகனாக இயேசுவைப் பெற்றெடுத்த போது
அவர்(இயேசு) நம் இரட்சகராக மாறவில்லை, ஆனால்,
அவர் ஏற்கனவே, பிதாவின் மார்பில் நம் இரட்சகராக
இருந்தார்.
இயேசு காலத்தின் முழுமையில் இரட்சகராக ஆனார்,
ஏனென்றால் அவர் ஆதியில் இருந்தே இருந்தார். மீட்பின்
வரலாற்றை பூமியில் இந்த காலங்களில் நாம் உணரலாம்
ஆனால் அது உலகம் தோன்றுவதற்கு முன்பதாகவே
உருவாகிற்று, கிறிஸ்து இயேசு இருந்தபோது, பவுல்
"தேவனுடைய சாயலாக" என்று எழுதியது போல.
அதன் முக்கியத்துவம் அவருடைய மகிமை மற்றும்
மகத்துவம்; அவரது பிரகாசமான தோற்றம் தேவனின்
இயல்பை பிரதிபலிக்கிறது.
ஆதாம் ஏவாளின் பேச்சைக் கேட்டு நன்மை தீமை
அறியத்தக்க விருட்சத்தின் கனியை சாப்பிட்டபோது.
அதுதான் கலகம், கர்த்தரிடமிருந்து எடுத்து, நன்மை தீமை
அறியத்தக்க சட்டத்திடம் கொடுக்கும் முயற்சி, இதையே
கொள்ளையடித்தல் என்று பவுல் விளக்குகிறார்.
நம்மிடம் இருப்பது, மற்றும் பெற்றிருக்கும்
எல்லாவற்றிற்கும் நாம் கர்த்தருக்குக்
கடமைப்பட்டிருக்கிறோம், ஆனால் கர்த்தர் நமக்கு எந்த
வகையிலும் கடமைப்பட்டவர் அல்ல. அவர்
சுதந்திரமானவர், கர்த்தரால் மட்டுமே சுதந்திரமாக இருக்க
முடியும், அவருக்கு விருப்பமானதை செய்ய முடியும்.
இயேசு தேவனைப் போல இருப்பதைப் பயன்படுத்திக்
கொள்ளவில்லை, மாறாக அவர் தன்னை
வெறுமையாக்கிக் கொண்டார், மனிதனின் தோற்றத்தில்
பிறந்த ஒரு அடிமையின் ரூபத்தை எடுத்துக் கொண்டார்.
2 சாமுவேல் 6:12 இல், தாவீது ராஜா தனது அரச
கவசத்தை களைந்து மற்றவர்களைப் போல ஆடை
அணிந்து, உடன்படிக்கை பெட்டியின் முன் துள்ளி
நடனமாடி, மக்களிடையே ஒருவராக இருந்தார். என்ன
நடந்தது என்பதை கொஞ்சம் நாம் நன்றாகப்
புரிந்துகொள்ள உதவுவதற்கு இது ஒரு உதாரணம்.
இயேசு மகிமையிலிருந்து அவமானம், மகத்துவதிலிருந்து
அடிமைத்தனம் வரை, தந்தையின் மார்பில்
இருப்பதிலிருந்து ஒரு மனிதனாகக் காணப்பட்டு, தேவனின்
ரூபமாய் இருந்து மரணம் வரை தாழ்ந்தவராக
அனைத்தையும் கடந்து சென்றார்.
காரணம் 2 கொரிந்தியர் 8: 9 இல் நம்முடைய கர்த்தராகிய
இயேசு கிறிஸ்துவின் கிருபையை அறிந்திருக்கிறீர்களே:
அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தும், நீங்கள் அவருடயை
தரித்திரதினாலே ஐசுவரியவான்களாகும்படிக்கு, உங்கள்
நிமித்தம் தரித்திரரானார் என்று எழுதியிருக்கிறது.
பவுல் இங்கு இதை குறிப்பிடவில்லை, ஏனென்றால் அவர்
கிறிஸ்துவின் முழு மனத்தாழ்மை மனப்பான்மையையும்,
கசப்பானதாய் இருந்தாலும் அதே நேரத்தில்
அனைத்தையும் மகிமையால் முடித்த முடிவின் மீது நமது
கவனத்தை செலுத்த பவுல் விரும்புகிறார்.
நமது அணுகுமுறை கிறிஸ்து இயேசுவைப் போல
இருக்கட்டும். அவர் செய்ததை நம்மால் செய்ய முடியாது,
நாமும் செய்ய வேண்டியதில்லை. ஆனால் அவருடைய
சிந்தையும், அவர் காட்டிய அணுகுமுறையும்,
நம்முடையதாக இருக்க வேண்டும், விசுவாசத்தோடு
கிறிஸ்துவில் பொறிக்கப்பட்டு, அவருடைய
அடிச்சுவடுகளில் நடக்க அழைக்கப்படும் மக்களாக இருக்க
வேண்டும்.
ஜெபம் செய்வோம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, பரிசுத்த ஆவியானவர் இந்த
வார்த்தைகளை எங்கள் வாழ்வில் நடைமுறை படுத்த
வேண்டும் என்று நாங்கள் வேண்டுகிறோம். பிரிந்த உறவு
எதுவாக இருந்தாலும், அதில் கிறிஸ்துவின் சிந்தைக்
கொண்ட நாம் அதை வெளிப்படுத்த அனுமதிக்க
வேண்டுகிறோம். எங்களின் பிடிவாதமான விருப்பங்கள்
நிபந்தனைகளை விட்டு, சமாதானமாக வாழ
உதவிசெய்யும். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்.
Thursday Aug 19, 2021
Thursday Aug 19, 2021
Philippians 2:5-8
The Mindset of Christ
Paul points out the example of Jesus Christ. The Philippi Church belongs to Christ, and in his footsteps, the congregation must walk. He says, Your attitude should be the same as that of Christ Jesus.
He wants us to express that the kind of mind which characterized the Lord when He had come into the flesh and walked the earth but was already present with Him in His pre-incarnated state.
Jesus did not become our Savior on the day that Mary gave birth to her first-born son but while as yet in the bosom of the Father, He was already our Savior.
He became Savior in the fullness of time because He was it from the beginning of time.
Redemptive history may be realized in the world-time; it had its origin before the world began, when Christ Jesus was, as Paul writes "in the form of God.
His emphasis is on His glory and majesty; His radiant appearance which reflects the very nature of God.
When Adam and Eve and ate the fruit from the tree of knowledge, It was pure rebellion, the attempt to take over from God and to place the law of good and evil over it, instead of submitting to it, and this is what Paul calls robbery,
We are obliged to God for everything which we are, and have, and receive, but God is not in any way obliged to us. He is free, as God alone can be free, to do with what is His and pleases Him.
Jesus did not take advantage of His being like God, instead, He emptied Himself, taking the form of a servant being born in the likeness of men.
In 2 Samuel 6:12, we see King David laying down his royal mantle and dressed like everyone else and took his place among the people as one of them, leaping and dancing before the ark. This is an example that we can think about to help us to understand what happened a little better.
Jesus went a long way as well, from glory to shame, from majesty to servitude, from being in the bosom of the Father to being found as a man, sharing the equality and the form of God to being humbled to death.
The reason is found in 2 Corinthians 8:9 where it reads, For you know the grace of our Lord Jesus Christ, that though He was rich, yet for your sake, He became poor so that by His poverty you might become rich.
Paul did not mention this here because he wants to focus all attention on that attitude of complete humility which was His, and which He showed, to the bitter, but at the same time the glorious end of having finished it all.
May our attitude be then as that of Christ Jesus. What He did we cannot do but we do not have to either. But that mind which was His, that attitude which He displayed, should be ours, as people who by faith are engrafted in Christ and are called to walk in His footsteps.
Let’s Pray:
Dear Lord, we ask that the Holy Spirit may apply these words to the practical situations of our lives. Whatever may be an estranged relationship, that we who have the mind of Christ would let it show. May we simply give way and let our stubborn will accept the conditions and bring us to peace. We ask this in Jesus' name. Amen.
Thursday Aug 19, 2021
Thursday Aug 19, 2021
பிலிப்பியர் 2: 5-8
கிறிஸ்துவின் சிந்தை
இயேசு கிறிஸ்துவின் உதாரணங்களைப் பவுல் இங்கு
சுட்டிக்காட்டுகிறார். பிலிப்பிய திருச்சபை கிறிஸ்துவுக்கு
சொந்தமானது, அவருடைய அடிச்சுவடுகளில், சபை நடக்க
வேண்டும். உங்கள் அணுகுமுறை கிறிஸ்து இயேசுவின்
சிந்தையைப் போன்று இருக்க வேண்டும் என்று அவர்
கூறுகிறார்.
அவர் மாம்ச ரூபமாக வந்து பூமியில் நடந்தபோது
தேவனுடைய குணாதிசயத்தை வெளிப்படுத்திய சிந்தை
ஏற்கனவே அவருடன் அவதரித்த நிலையில் இருந்தது.
மரியாள், தனது மகனாக இயேசுவைப் பெற்றெடுத்த போது
அவர்(இயேசு) நம் இரட்சகராக மாறவில்லை, ஆனால்,
அவர் ஏற்கனவே, பிதாவின் மார்பில் நம் இரட்சகராக
இருந்தார்.
இயேசு காலத்தின் முழுமையில் இரட்சகராக ஆனார்,
ஏனென்றால் அவர் ஆதியில் இருந்தே இருந்தார். மீட்பின்
வரலாற்றை பூமியில் இந்த காலங்களில் நாம் உணரலாம்
ஆனால் அது உலகம் தோன்றுவதற்கு முன்பதாகவே
உருவாகிற்று, கிறிஸ்து இயேசு இருந்தபோது, பவுல்
"தேவனுடைய சாயலாக" என்று எழுதியது போல.
அதன் முக்கியத்துவம் அவருடைய மகிமை மற்றும்
மகத்துவம்; அவரது பிரகாசமான தோற்றம் தேவனின்
இயல்பை பிரதிபலிக்கிறது.
ஆதாம் ஏவாளின் பேச்சைக் கேட்டு நன்மை தீமை
அறியத்தக்க விருட்சத்தின் கனியை சாப்பிட்டபோது.
அதுதான் கலகம், கர்த்தரிடமிருந்து எடுத்து, நன்மை தீமை
அறியத்தக்க சட்டத்திடம் கொடுக்கும் முயற்சி, இதையே
கொள்ளையடித்தல் என்று பவுல் விளக்குகிறார்.
நம்மிடம் இருப்பது, மற்றும் பெற்றிருக்கும்
எல்லாவற்றிற்கும் நாம் கர்த்தருக்குக்
கடமைப்பட்டிருக்கிறோம், ஆனால் கர்த்தர் நமக்கு எந்த
வகையிலும் கடமைப்பட்டவர் அல்ல. அவர்
சுதந்திரமானவர், கர்த்தரால் மட்டுமே சுதந்திரமாக இருக்க
முடியும், அவருக்கு விருப்பமானதை செய்ய முடியும்.
இயேசு தேவனைப் போல இருப்பதைப் பயன்படுத்திக்
கொள்ளவில்லை, மாறாக அவர் தன்னை
வெறுமையாக்கிக் கொண்டார், மனிதனின் தோற்றத்தில்
பிறந்த ஒரு அடிமையின் ரூபத்தை எடுத்துக் கொண்டார்.
2 சாமுவேல் 6:12 இல், தாவீது ராஜா தனது அரச
கவசத்தை களைந்து மற்றவர்களைப் போல ஆடை
அணிந்து, உடன்படிக்கை பெட்டியின் முன் துள்ளி
நடனமாடி, மக்களிடையே ஒருவராக இருந்தார். என்ன
நடந்தது என்பதை கொஞ்சம் நாம் நன்றாகப்
புரிந்துகொள்ள உதவுவதற்கு இது ஒரு உதாரணம்.
இயேசு மகிமையிலிருந்து அவமானம், மகத்துவதிலிருந்து
அடிமைத்தனம் வரை, தந்தையின் மார்பில்
இருப்பதிலிருந்து ஒரு மனிதனாகக் காணப்பட்டு, தேவனின்
ரூபமாய் இருந்து மரணம் வரை தாழ்ந்தவராக
அனைத்தையும் கடந்து சென்றார்.
காரணம் 2 கொரிந்தியர் 8: 9 இல் நம்முடைய கர்த்தராகிய
இயேசு கிறிஸ்துவின் கிருபையை அறிந்திருக்கிறீர்களே:
அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தும், நீங்கள் அவருடயை
தரித்திரதினாலே ஐசுவரியவான்களாகும்படிக்கு, உங்கள்
நிமித்தம் தரித்திரரானார் என்று எழுதியிருக்கிறது.
பவுல் இங்கு இதை குறிப்பிடவில்லை, ஏனென்றால் அவர்
கிறிஸ்துவின் முழு மனத்தாழ்மை மனப்பான்மையையும்,
கசப்பானதாய் இருந்தாலும் அதே நேரத்தில்
அனைத்தையும் மகிமையால் முடித்த முடிவின் மீது நமது
கவனத்தை செலுத்த பவுல் விரும்புகிறார்.
நமது அணுகுமுறை கிறிஸ்து இயேசுவைப் போல
இருக்கட்டும். அவர் செய்ததை நம்மால் செய்ய முடியாது,
நாமும் செய்ய வேண்டியதில்லை. ஆனால் அவருடைய
சிந்தையும், அவர் காட்டிய அணுகுமுறையும்,
நம்முடையதாக இருக்க வேண்டும், விசுவாசத்தோடு
கிறிஸ்துவில் பொறிக்கப்பட்டு, அவருடைய
அடிச்சுவடுகளில் நடக்க அழைக்கப்படும் மக்களாக இருக்க
வேண்டும்.
ஜெபம் செய்வோம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, பரிசுத்த ஆவியானவர் இந்த
வார்த்தைகளை எங்கள் வாழ்வில் நடைமுறை படுத்த
வேண்டும் என்று நாங்கள் வேண்டுகிறோம். பிரிந்த உறவு
எதுவாக இருந்தாலும், அதில் கிறிஸ்துவின் சிந்தைக்
கொண்ட நாம் அதை வெளிப்படுத்த அனுமதிக்க
வேண்டுகிறோம். எங்களின் பிடிவாதமான விருப்பங்கள்
நிபந்தனைகளை விட்டு, சமாதானமாக வாழ
உதவிசெய்யும். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்.
Tuesday Aug 17, 2021
Tuesday Aug 17, 2021
17 ஆகஸ்ட் 2021
பிலிப்பியர் 1: 27-30
வேற்றுமையிலிருந்து ஒத்துப்போதல்
கிறிஸ்தவர் மத்தியில் ஒற்றுமை, அன்பு, தோழமை
இருக்கும்பொழுது கர்த்தர் அந்த திருச்சபையை குறித்து
மகிழ்ச்சியடைகிறார். இது பெரியது சிரியது என்ற திருச்சபையின்
அளவைப் பொருட்படுத்தாமல் நடக்கிறது.
உற்சாகம், ஆறுதல், தோழமை, மென்மையாய் இருத்தல், இரக்கம்
போன்ற பண்புகள் எங்கு காணப்படுகிறதோ அங்கு நாம் இயேசு
கிறிஸ்துவுடன் ஆவியில் ஒருமைப்படுகிறோம்.
மற்றவர்களை நாம் எவ்வாறு நடத்திகிறோம் என்பது நாம் கர்த்தரால்
எவ்வளவு ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருக்கிறோம் என்பதின் அளவாகும்.
நமீதுள்ள கர்த்தரின் அன்பை நாம் அதிகமாக புரிந்துகொள்ளும்போது
நாம் பிறருக்கு அதிகமான அன்பை காண்பிப்போம்.
கர்த்தரை மகிழ்விக்கும் தேவாலயத்தில், ஆவியிலே ஒற்றுமை,
ஒருமைப்பாடு மற்றும் இணக்கம் காணப்பட வேண்டும். இது
சுவிசேஷத்தையும் இயேசு கிறிஸ்துவின் வேலையை குறித்த
ஒற்றுமை.
அனைவரும் கிறிஸ்துவுக்கு சமர்ப்பித்தால், ஒருவருக்கொருவர்
சமர்ப்பிப்பார்கள். பவுல் சிந்தனையின் ஒற்றுமைக்காகவும்,
உணர்வில் ஒற்றுமைக்காகவும், ஆவியில் ஒற்றுமைக்காகவும்,
நோக்கத்தின் ஒற்றுமை ஆகியவற்றிற்கு அழைப்பு விடுக்கிறார்.
திருச்சபையின் கவனம் சுவிசேஷத்தை பரப்புவதாக இருக்க
வேண்டும், ஒவ்வொரு உறுப்பினரும் தன்னுடைய சமூகத்திற்கும்,
பூமியின் முனைகளிலும் சென்றடைய வேண்டும்.
கர்த்தருடைய வார்த்தையில் மூழ்கிய கிறிஸ்தவர்கள், அதை
பிறருக்கு வழங்கவில்லை என்றால் பிசாசின் கருவியாக
மாறிவிடுவர், ஏனென்றால் அவர்கள் தேங்கின நிலை அடைந்து
தங்கள் மனப்பான்மையில் எல்லாவற்றிலும் குறை
கூறுபவர்களாகின்றனர்.
கிறிஸ்தவர்கள் ஜெபம், வேதத்தை தியானித்தல், அதை போதிப்பது,
பிறரை சந்தித்தல், சாட்சியாக ஜீவித்தல், சுவிசேஷம் சொல்லுதல்
ஆகியவற்றைப் போன்ற ஆவிக்குரிய காரியங்களில் மிகவும்
ஊக்கத்துடன் பங்கேற்க வேண்டும்.
இன்று, கிறிஸ்தவர்கள் எல்லாவற்றையும் செய்கிறார்கள், ஆனால்
கர்த்தருடைய வேலையை தவிர. சுயநல குறிக்கோள்களுக்காக
மிகவும் பரபரப்போடு இருந்து, கர்த்தருடைய வேலையை
புறக்கணிப்பதும் ஒரு பாவம்.
அனைத்து சுயநல எண்ணங்களும் மற்றும் மனித பெருமையும் பிற
கிறிஸ்தவரின் நலன்களுக்காக உட்பட்டிருக்க வேண்டும்.
தாழ்மையுடைய மனம் ஒருவருடைய தனிப்பட்ட உரிமைகள்
மற்றும் நிலைகளை மற்றவர்களுக்கு அளிக்கிறது.
பல முறை, கிறிஸ்தவர்கள் இவ்வாறு சொல்வதை நாம்
கேட்டிருக்கிறோம், "இது என்னுடைய உரிமைகள், பிற
கிறிஸ்தவர்கள் என்ன சொன்னாலும் நான் என் உரிமைகளை
விட்டுத்தரமாட்டேன்", இது தாழ்மை நிறைந்த மனதல்ல.
ஒற்றுமை மற்றும் ஒருமைப்பாட்டிற்கான செய்முறை நம்முடைய
சொந்த நலன்களை கவனிப்பது அல்ல, ஆனால் மற்றவர்களின்
நலன்களுக்காக செயல்படுவது.
தாழ்மையினால் மட்டுமே ஒருமைப்பாட்டை அடைய முடியும்,
ஏனென்றால் நமது பெருமை மற்றும் நமது சுயநல நன்மைகளைத்
தொடரும் நமது விருப்பத்தை நாம் கையாள்கிறோம்.
நாம் மற்றவர்களின் நலன்களைப் பார்த்தால், நம்மிடையே சில
வேறுபாடுகளே இருக்கும்.
ஒவ்வொரு கிறிஸ்தவரும் கர்த்தருக்கு முன் ஒரே நிலையில்
உள்ளனர், ஒவ்வொருவரும் கர்த்தரால் சமமாக
நேசிக்கப்படுகின்றனர் மற்றும் ஒவ்வொருவரும் கர்த்தருக்கு சமமாக
விசேஷித்தமானவர்கள்.
நாம் கர்த்தரை புரிந்துகொள்ளும் நம்முடைய குணாதிசயங்கள், நம்
வாழ்க்கையில் ஒவ்வொரு நாளும் பரிசுத்த ஆவியானவரால்
சுத்திகரிக்கப்பட்டு, பண்படுத்தப்படுகிறோம்.
நாம் ஆவிக்குரிய பரிசுகளில் வேறுபடுகிறோம், நமக்கு
ஒவ்வொருவருடைய பரிசும் தேவை. கிறிஸ்துவுக்கு இருந்தது
போல இது உங்களுடைய மனதிலும் இருக்கட்டும் என்று பவுல்
முடிக்கிறார்.
பவுல் கடுமையான, நாசமாக்குகிற, விமர்சிக்கின்ற, எதிர்மறையான
அணுகுமுறையுடன் செயல்படக்கூடாது என்று வலியுறுத்துகிறார்.
இத்தகைய மனப்பான்மைகள் கிறிஸ்தவர்களை பிரிப்பதற்கான
சாத்தானின் ஆயுதங்களாக மாறும்.
ஜெபிப்போம்:
அன்பான தேவனே, எங்கள் சக விசுவாசிகளுக்கு ஆறுதல்
செய்கிறவராகவும், இரக்கமுள்ளவராகவும், அன்பான
தோழமையோடு இருக்கவும் எங்களுக்கு உதவுங்கள். எங்கள் சபை
உறுப்பினர்கள் அனைவருக்கும் மனத்தாழ்மையிலும்,
ஒருமைப்பாட்டிலும் வளர உதவுவதற்கு நாங்கள் ஊக்கமளிக்க
எங்களுக்கு உதவுங்கள். பரிசுத்த ஆவியானவாரே எங்களை
வழிநடத்துமாறு உம்மை கேட்கிறோம்.
இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்.
Tuesday Aug 17, 2021
Tuesday Aug 17, 2021
Philippians 2:1-4
Reconcile Differences
Paul was happy with the salvation and spiritual growth of the Philippians but says he would be overjoyed or jump for joy when he heard and saw the Philippian Church had true unity.
God is pleased with a church where there is harmony, love, and fellowship among the Christians. This can happen irrespective of the size of the church.
when there is encouragement, comfort, fellowship, tenderness, and compassion, we are in a spiritual union with Jesus Christ.
Our treatment of others is always a measure of our sense of having been blessed by God. The more we understand God’s love towards us in Christ, the more we will show love to others.
The local church which pleases God must have a spirit of oneness, unity, and harmony. This is a oneness around the gospel or the work of Jesus Christ.
If all are submitted to Christ, there will be submission to one another. Paul is calling for unity of thought, unity of feeling, unity of Spirit, and unity of purpose.
The church's focus must be the propagation of the gospel, by each and every member reaching to the local community and to the ends of the earth.
Christians soaking in God’s Word and not giving it out will become the Devil’s tool, for they will develop a stagnate and become critical in their attitude.
Christians should be very active in spiritual works such as praying studying the Bible, teaching, visiting, witnessing, and evangelizing.
Today, Christians are too busy doing everything but the Lord’s work. Being too busy for selfish ambitions and ignoring God’s work is a sin.
All selfish interests and human pride must be subjected to the interests and welfare of another Christian.
A mind of humility is giving up personal rights, your positions to others.
Many times, we hear Christians say, I have my rights and I’m going to cling to my rights no matter what any other Christian does or says. That is not a mind of humility.
The recipe to harmony and unity is not found in pursuing our own interests, but in looking out for the interests of others.
Unity is only possible through humility as we deal with our pride and our desire to pursue our own selfish advantage.
If we are looking after the interests of others, we would have very few conflicts.
Each Christian has the same position before God, each is loved equally by God and each is equally precious to God.
Our personality is continuously refined and toned down by the Holy Spirit every day of our life when we understand God`
We differ in spiritual gifts and we need the gift of each other Christian. Paul concludes, Let this mind be in you, which was also in Christ.
Paul urges us not to act with the harsh, caustic, critical, negative attitude that tears someone apart. Such attitudes also become Satan's best weapons for dividing Christians.
Let us pray:
Dear Lord, help us to comfort, fellowship with tenderness, and compassion to our fellow believers. Help us to be an encouragement for all our church members helping each other to grow in humility and oneness. Holy Spirit we ask you to guide us.
In Jesus Name. Amen.
Monday Aug 16, 2021
Monday Aug 16, 2021
பிலிப்பியர் 1: 27-30
உபதரவத்தினால் வரும் பலன்
கிறிஸ்துவின் நற்செய்திக்கு தகுதியானவனாக ஜீவிப்பதே பவுலின்
போராட்டத்திற்கும் மற்றும் சிறைவாசத்தின் முழு சோதனையின்
முக்கிய குறிக்கோளாக இருந்தது.
பிலிப்பிய திருச்சபை பல வழிகளில் ஒரு சிறந்த சபையாக
இருந்தது ஆனால் அது பூரணமாக இல்லை.
அவர்கள் நற்செய்தியை அறிவிப்பதில் நல்ல நம்பிக்கையுடன்
போராடவில்லை. அவர்கள் கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியை பிறருக்கு
சொல்லவில்லை, ஏனென்றால் அவர்கள் உபாத்திரவத்திற்கு
பயந்தார்கள்.
அவர்கள் தங்கள் சுவிசேஷப் பொறுப்புகளில் இருந்து பின்வாங்கினர்.
இது பிலிப்பியர்களுக்கும் மற்றும் உள்ளூர் திருச்சபைக்கும் உள்ள
கடுமையான குற்றச்சாட்டு.
நற்செய்தி என்பது நமக்கு நம்பிக்கையூட்டும் செய்தி மட்டுமல்ல,
அவ்வாறு ஜீவிக்க வேண்டியதும் ஆகும். நற்செய்தி என்பது ஒரு
கிறிஸ்தவர் தனது ஜீவியத்தை அளவிடுவதற்கான ஒரு தரமாகும்.
எனவே, பவுல் பிலிப்பியர்களை கிறிஸ்துவின் நற்செய்திக்கு
தகுதியானவராக நடக்க அழைக்கிறார்.
கொலோசெயர் 1:10 இல், கர்த்தருக்கு தகுதியான வாழ்க்கை
ஒவ்வொரு நல்ல வேலையிலும் பலன் தருவதாகவும், கர்த்தரை
பற்றிய அறிவில் வளர்வதாகவும், மற்றும் கர்த்தருடைய
பெலத்தினால் நீடிய பொறுமையுடன் நீண்ட உபத்திரவங்களை
சகிப்பதாகவும் பவுல் வரையறுக்கிறார்.
நற்செய்திக்கு தகுதியான வாழ்க்கை, சத்தியத்தின் படி,
திருச்சபையில் ஒற்றுமையை ஊக்குவிக்கிறது.
துன்புறுத்துபவர்களின் முகத்தில் அவர்கள் எவ்வாறு கர்த்தருக்குள்
நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்பதற்கு பிலிப்பியர்களுக்கு
உதாரணமாக தனது சொந்த வாழ்க்கையைப் பற்றி பவுல் பேசுகிறார்.
உறுதியாக நிற்பது உங்கள் நிலைப்பாட்டை நிலைநிறுத்துவதாகும்.
நம்பிக்கை என்பது கர்த்தரின் பரிசு, ஆனால் மனிதனுக்கும் அதில்
பொறுப்பு உண்டு, மேலும் கிறிஸ்துவை விசுவாசத்தின் மூலம் தனது
வாழ்க்கையில் அவரை அழைக்கும் வரை யாரும் ஒரு
கிறிஸ்தவராக முடியாது. ஆயினும்கூட, இது செய்யப்படும்போது,
அது கர்த்தரின் பரிசு.
இந்த தருணங்களில் விசுவாசம் என்னும் பரிசை நினைவில்
கொள்ளுமாறு பவுல் அவர்களை ஊக்குவிக்கிறார்.
நம்பிக்கை மற்றும் துன்பம் ஆகிய இரண்டும் கிறிஸ்துவின் சார்பாக
வழங்கப்பட்டுள்ளன என்று பவுல் கூறுகிறார். அவர்கள் கிறிஸ்துவை
இரட்சகராகவும், கர்த்தராகவும் நம்பியதும், அவர்களுடைய
விசுவாசமும் கர்த்தரின் பரிசு என்று பவுல் அவர்களுக்கு
நினைவூட்டினார்.
கிறிஸ்து இரட்சிப்பைப் பெறுவதற்காக பாவமுள்ள மனிதர்களின்
கைகளால் துன்பங்களை தாங்கியது போலவே, நற்செய்திக்காக
நாமும் துன்பப்பட வாய்ப்பு உள்ளது.
பவுல் பிலிப்பியில் இருந்தபோது எப்படி நற்செய்திக்காக
துன்பப்பட்டார் என்பதை பிலிப்பியர்கள் பார்த்தனர். அவர் எப்படி
கேலி செய்யப்பட்டார், அடிக்கப்பட்டார், சிறையில் தள்ளப்பட்டார்
அன்று அறிந்தனர்.
நான் எங்கு சென்றாலும், நற்செய்தி என்னுடன் செல்கிறது, நான்
சிறைக்கு சென்றால் கூட அவர் அவர்களை ஊக்குவிக்கிறார்
அவர் நற்செய்தியை பிரசங்கித்த போது, இரட்சிப்படையாத
உலகத்தோடு முரண்பாடுகளும் போராட்டங்களும் இருந்தன.
அதேபோல், நற்செய்தியின் எதிர்ப்பாளர்களுடன் நாமும் போரில்
இருக்கிறோம் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
நாம் ஒரு வாழ்வா இல்லை மரணமா போன்ற போராட்டத்தில்
இருக்கிறோம், ஏனென்றால் ஒவ்வொரு படைக்கப்பட்டவரின் நித்திய
ஜீவனும் இந்த பூமிக்குரிய வாழ்க்கையில் கிறிஸ்துவின்
நற்செய்தியை நாம் என்ன செய்கிறோம் என்பதை பொறுத்தது.
நாம் திறமையான மற்றும் கடின வீரர்களாக போராட வேண்டும், நம்
வாழ்க்கை முறை இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தி காரணத்தை
மகிமைப்படுத்த வேண்டும் என்றால் நாம் ஒழுக்கமான மற்றும்
உறுதியான வீரர்களாக ஜீவிக்க வேண்டும்.
நற்செய்தியின் பணிக்கும் கிறிஸ்துவை விசுவாசித்து
வந்தவர்களுக்கும் பவுல் ஆழ்ந்த அர்ப்பணிப்புடன் இருந்தார்.
இயேசு சொன்னார், "என்னிடத்தில் உங்களுக்குச் சமாதானம்
உண்டாயிருக்கும் பொருட்டு இவைகளை உங்களுக்குச் சொன்னேன்.
உலகத்தில் உங்களுக்கு உபத்திரவம் உண்டு, ஆனாலும்
திடன்கொள்ளுங்கள்; நான் உலகத்தை ஜெயித்தேன் என்றார்."
யோவான்16:33
உங்களையே கேட்டுகொள்ளுங்கள்:
இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றி யாருக்காவது சாட்சியாக நிற்பதற்கு
உங்களுக்கு எப்போதாவது வாய்ப்பு கிடைத்ததா?
பிறரை விசுவாசத்தில் நடத்த இந்த துன்பத்தை அனுபவிக்க நாம்
தயாரா?
ஜெபிப்போம்:
பரலோகத் தகப்பனே, நற்செய்திக்காக பகிரங்கமாக
நிலைநிறுத்துவதன் மூலமும், கிறிஸ்து இயேசுவினால் துன்பத்திற்கு
ஒரு பதில் இருக்கிறது என்ற உண்மையின் மூலமும் கர்த்தரின்
அன்பிற்கு சாட்களாய் நிற்க எங்களை வழிநடத்துங்கள்.
நற்செய்தியை அறிவிக்க உங்கள் மக்களுக்கு தைரியம் கொடுங்கள்,
அதனால் அவர்கள் உங்கள் வேலையில் மகிழ்ச்சியடையட்டும்,
என்று நாங்கள் ஜெபிக்கிறோம். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்.
Monday Aug 16, 2021
Monday Aug 16, 2021
Philippians 1:27-30
The Privilege of Suffering
To walk worthy of the Gospel of christ was Paul’s major goal throughout the whole ordeal of his struggle and imprisonment.
They were not fighting the good fight of faith in proclaiming the gospel. They were not telling people of the gospel of Christ because they were afraid of persecution.
They were backing off from their evangelistic responsibilities. This is a very serious charge to the Philippians or to any local church.
The gospel is not only a message to be believed but is to be lived. The gospel is a standard by which the Christian is to measure his conduct. Hence, Paul calls Philippians to walk worthy of the Gospel of Christ.
In Colossians 1:10, Paul defines living worthy of the Lord as bearing fruit in every good work, growing in the knowledge of God, and being strengthened by God for patient endurance and long-suffering.
The kind of life that is worthy of the gospel is one that promotes unity in the church, according to the truth,.( Ephesians 4:15) and seeks the interests of others ahead of itself.
Paul talks about his own life as an example to the Philippians of how they ought to stand firm in the Lord in the face of those who persecute. Standing firm is to stand your ground.
Faith is a gift from God but also a responsibility of man, and no one will ever become a Christian until he has, by an act of the human will, invite Christ into his life through faith. Yet, when this is done, it is a gift from God.
Paul encourages them to activate the gift of faith during these moments.
Paul says that two things have been granted, belief and suffering, are on behalf of Christ. He reminds them when they trusted Christ as Savior and Lord the very act of faith was a gift from God.
Just as Christ suffered at the hands of sinful men in order to procure their salvation , so also we now have an opportunity to suffer for the sake of the gospel.
The Philippians had seen how Paul had suffered for the gospel when he was in Philippi. How he was mocked, beaten, cast into prison.
When he preached, the gospel, there was conflict, struggle with the unsaved world.
Likewise, we must understand that we are at war with the opponents of the gospel.
we must fight as skilled and hardened soldiers, and we must compete as disciplined and determined athletes if our manner of life is to glorify the gospel cause of Jesus Christ.
Paul was deeply committed to the gospel and those who came to trust in Christ.
Jesus said, “I have told you these things, so that in me you may have peace. In this world you will have trouble. But take heart! I have overcome the world.”John 16:33
Ask yourself:
Have you ever had an opportunity to witness to someone about Jesus Christ?
Are we willing to undergo this suffering to help other believers in the faith?
Lets Pray:
Heavenly Father, lead us to where we can testify to the love of God by making a public stand for the Gospel, and for the truth that there is an answer to suffering through Christ Jesus. Give Your people the courage to proclaim the Gospel so that they might rejoice in Your work, we pray. AMEN
Saturday Aug 14, 2021
Saturday Aug 14, 2021
பிலிப்பியர் 1: 19-26
ஜீவனா மரணமா?
பவுலைப் பொறுத்தவரை, கிறிஸ்துவே ஜீவன், அது உற்சாகமானது!
ஜீவன் என்றால் அவர் இங்கு குறிப்பிடுவது, பலனளிக்கும் உழைப்பு,
அதில் தான் மிகுந்த மகிழ்ச்சியைப் பெற முடியும்.
ஆனால் மரணத்தின் சாத்தியத்தை எதிர்கொள்வது அவர்
வாழ்க்கையில் சோர்வாக இருப்பதாக அர்த்தமல்ல, மரணம் என்பது
கிறிஸ்துடனான மிக அற்புதமான மற்றும் ஆழமான உறவை
கொண்டு வரும்.
அதுதான் ஒரு அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ வைக்கும். பவுல்
சாவு எனக்கு ஆதாயம் என்று கூறுகிறார், கிறிஸ்து எனக்கு ஜீவன்
என்று சொல்ல முடிந்தால் மட்டுமே சாவு எனக்கு ஆதாயம் என்று
சொல்ல முடியும்.
கர்த்தரின் ஆவியால் பவுலின் தேவைகள் பூர்த்தி செய்யப்பட்டன,
ஆனால் பவுலுக்கான இந்த ஏற்பாடு பிலிப்பியர்களின்
பிரார்த்தனையால் கொண்டு வரப்பட்டது.
பவுல் கர்த்தரின் சித்தத்தின் மையத்தில் இருக்கிறார் என்ற
நம்பிக்கை அவருக்கு இருந்தது. அது சிறையில் இருப்பது என்று.
பவுல் தன் சொந்த வாழ்வை காப்பாற்றுவதற்காக அல்ல, இயேசு
கிறிஸ்துவை மகிமைப்படுத்துவதற்காக வாழ்ந்தார்.
கர்த்தர் பவுலின் வாழ்க்கையில் பிலிப்பியில் பல பிரசித்தமான
அற்புதங்களைச் செய்ததை கண்ட பிலிப்பியர்களுக்கு பவுலின்
சிறைத்தண்டனை கடுமையாக பாதித்திருக்கும் (அப். 16: 11-40).
இதனால் பிலிப்பியர்கள் கர்த்தரின் மகிமையை ஒருவரின்
பிரச்சினைகளிலிருந்து விடுவிக்கப்படுவதோடு இணைக்க எளிதாக
இருந்திருக்கும், பிரச்சனைகளுக்கு மத்தியில் வழங்கப்படுவதில்
அல்ல.
நம் வாழ்வில் கர்த்தர் எங்கெங்கு தன்னை மகிமைப்படுத்த
வேண்டும் மற்றும் வேண்டாம் என்று அவருக்கு நாம்
கட்டளையிடுவது எளிது. பவுல் ஞானமாக எல்லாவற்றையும்
கர்த்தரிடம் ஒப்புவித்தார்.
கர்த்தர் தன்னை பலன் தருகிறவராக இருக்க விரும்புகிறார் என்று
பவுல் நம்பினார். அவர் சிறையில் இருப்பது கர்த்தரின் திட்டம்
தான் என்பதில் பவுலின் மனதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை. பவுல்
அவ்வாறு வாழ்ந்தால், அது ஒரு பயனுள்ள வாழ்க்கையாக
இருக்கும்.
அப்போஸ்தலன் பவுல் இன்று நமக்கு நினைவூட்டும் 7
விஷயங்கள்.
#1 கிறிஸ்துவினுடைய விருப்பங்களை நம் வாழ்வில் விசுவாசம்
மற்றும் கீழ்ப்படிதல் மூலம் நாம் உணர வேண்டும் என்று கிறிஸ்து
விரும்புகிறார்.
#2 நாம் சந்தோஷமாக இருக்க வேண்டும் என்று கிறிஸ்து
விரும்புகிறார், ஏனென்றால் சந்தோஷம் என்பது ஆவியின் கனி
மற்றும் ஆவியின் நிரப்புதலுக்கான ஆதாரம்.
#3 கிறிஸ்தவர்கள் நம்பிக்கையுடன் மரணத்தை எதிர்கொள்ள
முடியும். ஏனென்றால் அது அவருடன் நேருக்கு நேர் ஐக்கியம்
கொள்வதையும், இன்னும் அதிகம் அவருடன் இருப்பதை
குறிக்கிறது.
#4 நமக்கு ஏற்படக்கூடிய மிக மோசமான விஷயம் மரணம் என்பதை
நாம் உணர வேண்டும். ஆனால் கிறிஸ்துவின் முன்னிலையில்,
மரணம் கூட ஒரு ஆசீர்வாதம்.
#5 கிறிஸ்துவில் வாழ்வது வாழ்க்கைக்கு அர்த்தம், நோக்கம், மதிப்பு
மற்றும் முக்கியத்துவம் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. கிறிஸ்து
நம் வாழ்வில் இருக்கிறார். அவர் நம் மூலம் தனது சொந்த
திட்டத்தையும் அவர் குணத்தையும் செயல்படுத்துகிறார்.
#6 கிறிஸ்தவனுக்கு மரணம் ஆதாயம் என்பதால்,
கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் நோய்வாய்ப்பட்ட படுக்கையிலும் மரண
படுக்கையிலும் மரணத்தை எதிர்பார்க்கிறோமா? இல்லை,
மரணத்திற்கு அப்பாற்பட்ட ஆசீர்வாதங்களைப் பற்றி நாங்கள்
மற்றவர்களிடம் வெளிப்படையாக பேசுகிறோம்.
#7 இந்த பூமியில் கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் வாழ்வதற்கான இறுதி
காரணம், மற்றவர்களுக்கு ஊழியம் செய்வது, நம்முடைய
செயல்பாட்டில் கர்த்தரை மகிமைப்படுத்துவது.
நாம் ஊழியம் செய்யாவிட்டால், நாம் கிறிஸ்துவின் மகிழ்ச்சியை
அனுபவிக்க முடியாது. மகிழ்ச்சி என்பது ஆவிக்குரிய வளர்ச்சி
மற்றும் சேவையுடன் தொடர்புடையது.
ஜெபிப்போம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, ஜீவன் மற்றும் மரணத்தின்
யதார்த்தங்களைப் புரிந்துகொள்ள எங்களுக்கு உதவுங்கள்.
கிறிஸ்துவில் வாழ்வதும் மறிப்பதும் சிறந்தது என்பதை அறிந்து
சந்தோஷமாக இருக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். மற்றவர்களுக்கு
ஊழியம் செய்யவும், வளரவும் சேவை செய்யவும் எங்களுக்கு
உதவவும். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்.