Bobby Leonard Podcast

A Compassionate Friend

A Compassionate Friend 

Philippians 2: 25-30

Epaphroditus is the one who brought the gift from Philippi and the one who bore this wonderful letter back to the Philippian church, so Paul is explaining the characteristics of him in these verses.

His popularity is evident from the fact that he was chosen by the church for this difficult task and Paul outlines the qualities he most appreciates in Epaphroditus

Prior to Timothy being sent unto them, Paul was going to send Epaphroditus right away.

He too was a man they knew and trusted. He was a brother in the faith. He had labored alongside Paul, being faithful to stand with him when others were unwilling.

He had ministered to the church at Philippi, preaching the Gospel unto them as their messenger.

Paul says the quality he most appreciates in Epaphroditus is helpfulness.

Paul speaks of the affection Epaphroditus had for the church. He had become seriously ill and was more concerned with the discouragement of the church due to his illness than his infirmity.

He put the church’s needs above his own.

Paul knew the return of Epaphroditus to Philippi would result in great rejoicing for them. Although he would miss him greatly, his return would also provide encouragement to Paul.

Paul expected them to receive Epaphroditus the same as they would him. There was no room for resentment or anger.

While Timothy and Paul’s presence would have been beneficial to them. We must never assume that the church’s ministry rests solely in the gifts and contributions of one individual. The work of the Gospel is greater than any of us.

We should never underestimate the value of being obedient to the Lord’s will for your life and being found in your place.

You may never receive the gratitude you desire, but I can assure you that your faithfulness provides more than you realize.

The church benefits greatly from your contributions of different forms and your faithfulness more than any one of you can imagine. 

This serves as a challenge and a reminder to each of us.

Sadly, churches are often divided into specific and separate groups.

Some are held in high esteem, while others are neglected and avoided.

We must see every believer as part of the body of Christ and beneficial to the church and her work.

We need to value every member the same, receiving them as we would anyone else.

Paul spoke of us developing the mind of Christ. He revealed the obedience of Christ and our obligation to do the same. He closes with an example and reminder of two devoted men who modeled that life of obedient surrender.

Epaphroditus lived out the sacrificial model that Christ portrayed on the cross as He suffered and died on our behalf. We too need to develop and present such a commitment.

Let us pray

Heavenly Father, help us to surrender our life, commit it for your cause that we will be able to serve one another with compassion and helpfulness to each other. Help us to model them and develop the mindset of Christ. In Jesus Name. Amen. 

மனஉருக்கமுள்ள நண்பர்

பிலிப்பியர் 2: 25-30
மனஉருக்கமுள்ள நண்பர்
பிலிப்பியிடமிருந்து பரிசைக் கொண்டு வந்தவரும், இந்த அற்புதமான கடிதத்தை மீண்டும்
பிலிப்பியர் சபைக்கு எடுத்துச் சென்றவரும் எப்பாப்பிரோதீத்து ஆவார், இந்த வசனங்களில்
பவுல்அவரது பண்புகளை விளக்குகிறார்.
இந்த கடினமான பணிக்காக அவர் தேவாலயத்தால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார் என்பதில் இருந்து
அவர் மக்களால் எவ்வளவு விரும்பப்பட்டார் என்பது தெரிகிறது. பவுல்
எப்பாப்பிரோதீத்துவினிடத்தில் அவர் மிகவும் பாராட்டும் குணங்களை கோடிட்டுக்
காட்டுகிறார்.
தீமோத்தேயுவை அவர்களிடம் அனுப்பப்படுவதற்கு முன்பு, பவுல் எப்பாப்பிரோதீத்துவை
அனுப்புவதாக இருந்தார்.
அவரும் அவர்களுக்கு தெரிந்த மற்றும் நம்பகமான ஒரு மனிதர். அவர் விசுவாசத்தில் ஒரு
சகோதரர். மற்றவர்கள் விரும்பாதபோது பவுலுடன் நின்று உண்மையாக அவரோடு
இணைந்து பணியாற்றினார்.
அவர் பிலிப்பி சபையில் ஊழியம் செய்து, அவர்களுடைய தூதராக நற்செய்தியைப்
பிரசங்கித்தார்.
எப்பாப்பிரோதீத்துவிடம் அவர் மிகவும் பாராட்டும் பண்பு அவருடைய உதவும் குணம் என்று
பவுல் கூறுகிறார்.
தேவாலயத்தின் மீது எப்பாப்பிரோதீத்து கொண்டிருந்த அன்பை பற்றி பவுல் பேசுகிறார்.
அவர் கடுமையாக உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்த போதிலும் அவரது
உடல்நலக்குறைவை விட அவரது நோய் காரணமாக சபையின் மக்கள் அதையரியப்படுவதை
குறித்து அதிக அக்கறை கொண்டிருந்தார்.
அவர் தேவாலயத்தின் தேவைகளை தனது தேவைகளுக்கு மேல் வைத்தார்.
எப்பாப்பிரோதீத்து பிலிப்பிக்குத் திரும்புவது அவர்களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தரும் என்று
பவுல் அறிந்திருந்தார். பவுலுக்கு அவரை பெரிதும் இழந்தாலும், அவர் திரும்பி வருவதும்
பவுலுக்கு ஊக்கத்தையும் அளித்தது.
அவர்கள் தன்னை எப்படி வரவேற்பார்களோ அதேபோல எப்பாப்பிரோதீத்துவையும்
பெறுவார்கள் என்று பவுல் எதிர்பார்த்தார். இங்கு மனக்கசப்போ அல்லது கோபத்திற்கோ
இடமில்லை.
தீமோத்தேயுவோ பவுலோ அங்கு சென்றிருந்தால் அவர்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருந்திருக்கும்
ஆனாலும் சபையின் ஊழியம் ஒரு தனிநபரின் வரங்களாலோ அல்லது பங்களிப்புகளாலோ
மட்டுமே தங்கியுள்ளது என்று நாம் ஒருபோதும் கருதக்கூடாது. நற்செய்தியின் வேலை நம்மில்
எவரையும் விட பெரியது.
நம் வாழ்க்கையில் கர்த்தரின் விருப்பத்திற்கு கீழ்ப்படிந்து உங்கள் இடத்தில் இருப்பதற்கான
மகத்துவத்தை நாம் ஒருபோதும் குறைத்து மதிப்பிடக்கூடாது.

நீங்கள் விரும்பும் நன்றியை நீங்கள் பெறாமல் போகலாம், ஆனால் நீங்கள் நம்புவதை விட
உங்கள் விசுவாசம் அதிகம் பெரும் என்று நான் உங்களுக்கு உறுதியளிக்கிறேன்.
உங்கள் வெவ்வேறு வடிவங்களின் பங்களிப்புகளிலிருந்தும் உங்களில் யாராலும் கற்பனை
செய்ய முடியாத அளவுக்கு உங்கள் விசுவாசத்திலிருந்தும் தேவாலயம் பெரிதும்
பயனடைகிறது.
இது நம் ஒவ்வொருவருக்கும் சவாலாகவும் நினைவூட்டலாகவும் செயல்படுகிறது.
துர்காரியம் என்னவென்றால், தேவாலயங்கள் குறிப்பிட்ட மற்றும் தனி குழுக்களாக
பிரிக்கப்படுகின்றன.
சிலர் உயர் மரியாதையுடன் நடத்தப்படுகிறார்கள், மற்றவர்கள் புறக்கணிக்கப்பட்டு
தவிர்க்கப்படுகிறார்கள்.
நாம் ஒவ்வொரு விசுவாசியையும் கிறிஸ்துவின் சரீரத்தின் ஒரு பகுதியாக பார்க்க வேண்டும்
மற்றும் தேவாலயத்திற்கும், அதனுடைய வேலைக்கும் நன்மை பயக்கும் என்று உணர
வேண்டும்.
ஒவ்வொரு உறுப்பினரையும் நாம் சரிசமமாக பார்க்க வேண்டும். எல்லோரையும் ஒன்று
போலவே பெற வேண்டும்.
நாம் கிறிஸ்துவின் மனதை உடையவர்களாக இருப்பதை பற்றி பவுல் பேசினார். அவர்
கிறிஸ்துவின் கீழ்ப்படிதலையும் அதைச் செய்வதற்கான நமது கடமையையும்
வெளிப்படுத்தினார். கீழ்ப்படிதலுள்ள வாழ்க்கையை வடிவமைத்த இரண்டு அர்ப்பணிப்புள்ள
மனிதர்களின் உதாரணம் மற்றும் நினைவூட்டலுடன் பவுல் முடிக்கிறார்.
கிறிஸ்து சிலுவையை சுமந்து, நம் சார்பாக துன்பப்பட்டு மரணத்தில் வெளிப்படுத்திய
தியாகத்தை எப்பாப்பிரோதீத்து அவருடைய வாழ்க்கையில் வெளிப்படுத்தினார். நாமும்
அத்தகைய உறுதிப்பாட்டை வெளிப்படுத்த வளர வேண்டும்.
ஜெபிப்போம்:
பரலோகத் தந்தையே, உங்கள் காரணத்திற்காகவும், நாங்கள் ஒருவருக்கொருவர்
இரக்கத்துடனும் உதவியுடனும் சேவை செய்யவும் உம்மிடம் எங்கள் வாழ்க்கையை
ஒப்படைக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். தீமோத்தேயு மற்றும் எப்பாப்பிரோதீத்துவை மாதிரிகளை
கொண்டு கிறிஸ்துவின் மனதை எங்களுக்குள் வளர்க்க உதவுங்கள். இயேசுவின் நாமத்தில்.
ஆமென்.

No one Else like him

Philippians 2:19-24

No one Else like him.

Apostle Paul here gives an account of Timothy and Epaphroditus .

These were real men who quite unconsciously display the character of Jesus Christ, excellent examples of all Paul has been writing about.

Today lets meet Timothy as Paul writes about him.

We see that Paul brings out the quality in Timothy's character that marks the man as Jesus Christ.

We see that Timothy is an exceptional man. Paul says, I have no one like him.

Others could match up in different areas, but there was one area where no one even comes close to this man, and that is in his selfless care, his demonstration of genuine and anxious concern for the welfare of others.

Here he is demonstrating Timothy's Christian virtue, the distinctive mark of the presence of Christ within: selflessness! That is what Lord Jesus said of himself, Learn from me, for I am meek and lowly in heart.

While he writes this, Paul’s heart is of true reliance upon the Lord.

He wanted to see Timothy among the Philippians, but recognized that it would happen in God’s way and in God’s timing.

When Paul sent Timothy, he sent his best, a man who showed a pastor’s heart and had greater concern for his sheep than for himself.

Can someone write a true testimony of our life?

Let us pray.

Dear Lord, help us to bring out your distinct virtues that are deposited in us through our selfless act. Help us to have a heart to serve like Timothy. In Jesus Name. Amen

அவரைப் போல் வேறு யாரும் இல்லை

பிலிப்பியர் 2: 19-24
அவரைப் போல் வேறு யாரும் இல்லை
அப்போஸ்தலன் பவுல் இங்கே தீமோத்தேயு மற்றும் எப்பாப்பிரோதீத்துவை பற்றிய ஒரு
விவரத்தை அளிக்கிறார்.
இயேசு கிறிஸ்துவின் குணத்தை அறியாமலேயே வெளிப்படுத்திய உண்மையான ஆண்கள்
இவர்கள், பவுலால் எழுதப்பட்ட அனைத்துக்கும் சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகள்.
பவுல் எழுதியுள்ள தீமோத்தேயுவை இன்று சந்திக்கலாம்.
இயேசு கிறிஸ்துவுகுள்ளாக இருக்கும் திமோத்தேயுவின் குணாதிசயத்தை பவுல்
வெளிபடுத்துகிறார்.
தீமோத்தேயு ஒரு விசேஷமான மனிதர் என்பதை நாம் காண்கிறோம். அவரைப் போல் எனக்கு
வேறு யாரும் இல்லை என்று பவுல் கூறுகிறார்.
மற்றவர்கள் வெவ்வேறு காரியங்களில் ஒத்துப்போகலாம், ஆனால் ஒன்றில் மட்டும் அவர்
பிறருக்கு ஈடு இணை இல்லாமல் இருந்தார், அது அவருடைய தன்னலமற்ற கவனிப்பு,
மற்றவர்களின் நலனுக்கான உண்மையான ஆர்வமுள்ள அக்கறை.
இங்கே அவர் தீமோத்தேயுவின் கிறிஸ்தவ நல்லொழுக்கத்தை நிரூபிக்கிறார், கிறிஸ்து
உள்ளத்தில் இருக்கிறார் என்பதற்கு தனித்துவமான அடையாளம்: சுயநலமின்மை! கர்த்தராகிய
இயேசு தன்னைப் பற்றி, என்னிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ளுங்கள், ஏனென்றால் நான் சாந்தமும்
மனத்தாழ்மையுமாய் இருக்கிறேன், என்று சொன்னார்.
அவர் இதை எழுதுகையில், பவுலின் இருதயம் முழுவதுமாய் கர்த்தரை நம்பியிருக்கிறது.
அவர் பிலிப்பியர்களிடையே திமோத்தேயுவை பார்க்க விரும்பினார், ஆனால் அது கர்த்தரின்
வழியில் மற்றும் அவருடைய நேரத்தில் நடக்கும் என்பதை உணர்ந்தார்.
பவுல் தீமோத்தேயுவை அனுப்பியபோது, ​​அவருடன் உள்ள சிறந்த ஒன்றை அனுப்பினார், ஒரு
மேய்ப்பனின் இதயத்தைக் உடையவர் மற்றும் தன்னை விட தனது ஆடுகளின் மீது அதிக
அக்கறை கொண்டிருந்தார்.
இது போல நம் வாழ்க்கையின் சாட்சியை யாராவது எழுத முடியுமா?
ஜெபிப்போம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, எங்கள் தன்னலமற்ற செயலின் மூலம் எங்களிடம்
வைக்கப்பட்டிருக்கும் உங்கள் தனித்துவமான நற்பண்புகளை வெளிக்கொணர எங்களுக்கு
உதவுங்கள். தீமோத்தேயுவைப் போல சேவை செய்ய ஒரு இருதயம் இருக்க எங்களுக்கு
உதவுங்கள். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்

Poured Out

Poured Out

Philippians 2:16-18

Paul looked forward to the day of Christ and on that day he wanted to see and to know that his work was fruitful. 

This was something he could only be assured of if the Philippians continued to walk with the Lord.

 Paul mentions that like the practice among Jews in their sacrifices, the drink offering, which accompanied another sacrifice. Numbers 15:4-5 and 28:7.

He considers himself being poured out indicated the possibility that his execution may be inevitable.

Paul looked forward to what might be his possible martyrdom and expected the Philippians to be glad and rejoice with him.

He asks the Philippians to see his death as something that would bring glory to God.

Paul’s life was going to be a sacrifice for Jesus Christ, either in life or in death. 

This was a source of gladness and joy for Paul and wants the Philippians to adopt the same attitude.

 This joy is based not on circumstances (quite the opposite, really), but based on the fact of a life totally committed to Jesus Christ.

Hebrews 12:2, says, when we fix our eyes on Jesus, the pioneer, and perfecter of faith. 

For the joy set before him, he endured the cross, scorning its shame, and sat down at the right hand of the throne of God.

What was the joy that was set before him? 

His life would accomplish, and knowing he would be reunited with his father, he endured the cross.

He poured out his blood as a drink offering upon our faith and is now seated victoriously on the throne on high.

Likewise, let us pour out our life for the sake of the gospel for others to know God.

Let us Pray:

Lord Jesus, you have poured out your life for me. Help me to endure whatever you have in store for me, knowing that your purpose is to display your very life to me, and thereby to those around me. In Jesus Name. Amen

ஊற்றப்படுத்தல்

பிலிப்பியர் 2: 17-18
ஊற்றப்படுத்தல்

கிறிஸ்துவின் நாளுக்காக பவுல் எதிர்பார்த்தார், அந்த நாளை அவர் பார்க்க விரும்பினார்
மற்றும் அவருடைய வேலை பலனளிக்கிரதை அறிய விரும்பினார்.
பிலிப்பியர்கள் கர்த்தருடன் தொடர்ந்து நடந்தால் மட்டுமே இது அவருக்கு உறுதியாக தெரியும்.
யூதர்கள் தங்கள் தகனபலிகளை செலுத்தும் போது அதனோடு போஜனபலியையும்,
பானபலியையும் செலுத்துவது போல் பவுல் குறிப்பிடுகிறார் (எண் 15: 4-5; 28: 7)
அவர் தான் ஊற்றப்படுவார் என்று கூறுகையில் அவருடைய மரணதண்டனை தவிர்க்க
முடியாததாக இருக்கும் என்று விளங்குகிறது.
பவுல் தனது சாத்தியமான மரணம் எப்படி இருக்கும் என்று எதிநோக்கி இருந்தார் மற்றும்
பிலிப்பியர்கள் அவரோடு சேர்ந்து களிகூர்ந்து மகிழ எதிர்பார்த்தார்.
அவருடைய மரணம் கர்த்தருக்கு மகிமை உண்டாகும் ஒன்றாக பார்க்கும்படி அவர்
பிலிப்பியர்களிடம் கேட்கிறார்.
பவுலின் வாழ்க்கை ஜீவனானாலும் மரணமானாலும் இயேசு கிறிஸ்துவுக்காக பலியாக
இருக்கப்போகிறது.
இதுவே பவுலுக்கு மகிழ்ச்சியையும் சந்தோஷத்தையும் அளித்தது மற்றும் பிலிப்பியர்கள் அதே
அணுகுமுறையை பின்பற்ற வேண்டும் என்று அவர் விரும்பினார்.
இந்த மகிழ்ச்சி சூழ்நிலைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது அல்ல உண்மையில் மாறாக,
இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு முற்றிலும் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு வாழ்க்கையை அடிப்படையாகக்
கொண்டது.
எபிரெயர் 12: 2 கூறுகிறது, அவர் தமக்குமுன் வைத்திருந்த சந்தோஷத்தின்பொருட்டு,
அவமானத்தை எண்ணாமல், சிலுவையைச் சகித்து, தேவனுடைய சிங்காசனத்தின்
வலதுபாரிசத்தில் வீற்றிருக்கிறார்.
நமக்கு முன்னோடியும் நமது நம்பிக்கையின் பரிபூரணராகவும் இருக்கும் இயேசுவின் மீது நாம்
கண்களை ஏறெடுக்க வேண்டும்.
அவருக்கு முன் வைக்கப்பட்டிருந்த சந்தோஷம் என்ன?
அவரது வாழ்க்கை நிறைவேறும், மேலும் அவர் தனது பிதாவுடம் மீண்டும் இணைவார்
என்பதை அறிந்த அவர் சிலுவையை சகித்தார்.
நமது விசுவாசத்தின் மீது பான பலியாக தனது இரத்தத்தை ஊற்றினார் இப்போது
ஜெயத்தோடு சிங்காசனத்திலே உயர்ந்த இடத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார்.
அதேபோல், மற்றவர்கள் கர்த்தரை அறியவும் நற்செய்திக்காகவும் நம் வாழ்க்கையை
ஊற்றுவோம்.
ஜெபிப்போம்:

கர்த்தராகிய இயேசுவே, நீர் எனக்காக உம் வாழ்க்கையை ஊற்றுநீர்.
உம்முடைய நோக்கம் என்னிடமும், என்னைச் சுற்றியுள்ளவர்களிடமும் உங்கள் வாழ்க்கையை
வெளிப்படுத்துவதாகும் என்பதை அறிந்து நீர் எனக்காக வைத்திருக்கும் காரியங்களை
பொறுமையுடன் தாங்கிக்கொள்ள உதவும். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்

Shine for God

Shine for God

Philippians 2:14,15

 

A little old lady walked into a department store one day and was surprised when a band began to play and an executive pinned an orchid on her dress and handed her a crisp $100.

 

She was the store’s millionth customer. Television cameras were focused on her and reporters began interviewing her.

 

Tell me,” one asked, “just what did you come here for today?

 

The lady hesitated for a minute and then sheepishly answered,

 

I was on my way to the Complaint Department.

 

What if there had been a secret video camera recording your life this past week, how much grumbling would have been captured on film? 

Maybe you even came to church like that lady went to the department store, ready to air your complaints or to give someone a piece of your mind.

But God meets you at the door and pins His Word on you:

Do all things without grumbling or disputing, that you may be blameless and innocent,

 a child of God above criticism in the midst of this crooked and perverse generation, among whom you shine as a light in the world.

 

Paul did not want the Philippians to live like the children of Israel.

The children of Israel were filled with grumbling and disputing with almost every move they made.

Before they could get out of Egyptian bondage good, they were grumbling at the Red Sea. They asked Moses, "Is it because there were no graves in Egypt that you have taken us away to die in the wilderness?

Why have you dealt with us in this way, bringing us out of Egypt" (Exodus 14:11)

Complaining denies God’s sovereignty

Complaining disrupts unity

Complaining discredits our testimony

Grumbling and disputing are sins of the character

These sins grow out of discontentment.

We grumble and dispute when things are not working out as we planned them.

If we grumble and dispute often enough, these two things will become habits.

 

Paul rather wants us to fulfil our place as lights in the world:

Lights are used to make things evident.

Lights are used to guide.

Lights are used as a warning.

Lights are used to bring cheer.

Lights are used to make things safe.

 

Paul knew that the lights were in a bad place.  

Instead of excusing the lights for not shining, Paul knew that their position made it all the more important that they shine.

Being in a dark place is a greater incentive to shine.

Let us not look inwardly, rather, let us look outwardly towards the greater work God has entrusted in our hands.

 Do not dispute with God; let Him do what seems good to Him.

Do not dispute with your fellow Christians; do not raise railing accusations against them.

 

When Calvin was told that Luther had spoken ill of him, he said, “Let Luther call me devil if he please; I will never say of him but that he is a most dear and valiant servant of the Lord, Let us hold this as our attitude. 

 

Let us Pray:

Dear Lord, help us not be grumbling, complaining, looking to find fault, rather let us work together towards the mandate given to us to reach the people in the dark. In Jesus Name. Amen.

GOD AT WORK

Philippians 2:12-13

GOD AT WORK

 

Paul is happy and encouraged to understand that all his fellow believers in the region of Philippi are living their lives for Jesus with obedience, humility, reverence, and passion. 

 

But Paul furthermore motivates them to be devoted to Jesus Christ wholeheartedly and to be obedient and faithful to the Lord even after his departure. 

 

Paul says that they should work out their salvation with fear and trembling; all that they have been taught and learned by the Lord to be put into action in their life and also to work their salvation in the grace of God. 

 

Paul uses these two words “Fear and trembling”

 

1Paul does not mean that one should always be fearful and tremble before God as if seeing a danger but he meant that one should activate his/her salvation with complete reverence, commitment, with obedience and humility. 

2In another context, fear and trembling also means that one should work out their salvation by not indulging in the mission of God through wrong motives or invent false doctrines but to work out with love and goodwill because Salvation to people is by the Grace of God. 

 

Furthermore, Paul encourages the believers to work out their salvation with sincerity because God is working in and through them to will and to act according to His good purpose. 

 

How can we understand His goodwill and purpose in our lives?

The primary goal of God working in us is to fulfill the good purposes of God in our lives.

 

#1 To lead a pure and a holy life

#2 To be called as His children

#3 To transform us into his image

#4 For us to reflect the image of Christ through our actions and speech.

#5 To attain the gift of Salvation

#6 To work out our salvation with obedience, faithfulness, perseverance, and humbleness. 

#7 And to attain the gift of eternal life in heaven.

 

Today, let us be encouraged to know that God is living in us and is still at work in our lives. Each one of us are chosen, appointed, and anointed by God to fulfill His mission in this world. 

 

In Ephesians 2:10, Paul says ““For we are His workmanship, created in Christ Jesus for good works, which God prepared beforehand that we should walk in them.”

 

We are called to live our lives for God with utmost obedience and faithfulness because those who have trusted in God may be careful to devote themselves to doing what is good. These things are excellent and profitable for everyone (Titus 3:8)

 

Let us fight the good fight, let us keep our Faith firm in the Lord, and let us run our race victoriously for Jesus Christ acknowledging that “being confident of this, that he who began a good work in you (US) will carry it on to completion until the day of Christ Jesus (Philippians 4:6).

 

Let us pray 

Dear Lord, our Heavenly Father . Help us to to have a heart of obedience, help us to trust in you, help us to have faith in you so that we can firm up what you have asked us to do and accomplish what you have purposed in our lives. Be with us so that we can complete the fight and race ahead of us. Help us to walk with. You always. In Jesus Name. Amen. 

தேவனே காரியங்களை செய்கிறார்

பிலிப்பியர் 2: 12 – 13
தேவனே காரியங்களை செய்கிறார்
பிலிப்பி பகுதியில் உள்ள விசுவாசிகள் அனைவரும் இயேசுவுக்காக
கீழ்ப்படிதல், பணிவு, பயபக்தி மற்றும் ஆர்வத்துடன் வாழ்கிறார்கள்
என்பதை புரிந்து கொள்வதில் பவுலுக்கு மகிழ்ச்சியாகவும் ஊக்கமாகவும்
இருந்தது.
ஆனால் பவுல் அவர்களை முழு மனதுடன் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு
அர்ப்பணிக்கவும், அவர் சென்ற பிறகும் கர்த்தருக்கு கீழ்ப்படிந்து
உண்மையாக இருக்க தூண்டுகிறார்.
பயத்தோடும் நடுக்கத்தோடும் அவர்கள் இரட்சிப்பை நிறைவேற்ற
பிரயாசப்பட வேண்டும் என்று பவுல் கூறுகிறார்; அவர்கள் இறைவனால்
கற்பிக்கப்பட்ட மற்றும் கற்றுக்கொள்ளப்பட்ட அனைத்தும் அவர்களின்
வாழ்க்கையில் செயலாக்கப்படவும், கர்த்தரின் கிருபையில் அவர்களின்
இரட்சிப்பு நிறைவேறவும் கூறுகிறார்.
பவுல் "பயம் மற்றும் நடுக்கம்" என்ற இரண்டு வார்த்தைகளை
பயன்படுத்துகிறார்.
1 ஒரு ஆபத்தைப் பார்ப்பது போல் எப்பொழுதும் கர்த்தருக்கு முன்பாக
பயந்து நடுங்க வேண்டும் என்று பவுல் அர்த்தப்படுத்தவில்லை, ஆனால்
ஒருவர் தனது இரட்சிப்பை முழுமையான பயபக்தியுடன்,
அர்ப்பணிப்புடன், கீழ்ப்படிதலுடனும் பணிவுடனும் செயல்படுத்த
வேண்டும் என்பதே.
2 பயம் மற்றும் நடுக்கம் என்பதற்கு மற்றொரு பொருள்
என்னவென்றால், ஒருவர் தவறான நோக்கங்கள் மூலம் கர்த்தரின்
பணியில் ஈடுபடாமல் அல்லது தவறான கோட்பாடுகளைக் கொண்டு
தங்கள் இரட்சிப்பைச் நிறைவேற்றாமல் அன்பு மற்றும்
நல்லெண்ணத்துடன் செயல்பட வேண்டும், ஏனெனில் மக்களுக்கு
இரட்சிப்பு கர்த்தரால் அருளப்பட்டது.
மேலும், பவுல் விசுவாசிகளை தங்கள் இரட்சிப்பை அர்ப்பணிப்போடு
நிறைவேற்ற ஊக்குவிக்கிறார், ஏனென்றால் கர்த்தர் அவர்களிடத்திலும்,

அவர்களுக்குள்ளாகவும் தன்னுடைய நல்ல நோக்கத்தின்படி செயல்பட
செய்கிறார்.
நம்முடைய வாழ்க்கையில் அவருடைய நோக்கத்தையும் சித்ததையும்
நாம் எவ்வாறு புரிந்துகொள்ள முடியும்?
கர்த்தர் நம்முள் பணிபுரியும் முதன்மையான குறிக்கோள் நம் வாழ்வில்
அவரின் நல்ல நோக்கங்களை நிறைவேற்றுவதாகும்.
#1 தூய்மையான மற்றும் புனிதமான வாழ்க்கையை நடத்த
#2 அவருடைய பிள்ளைகள் என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்
#3 நம்மை அவருடைய சாயலாக மாற்றுவதற்கு
#4 நம் செயல்கள் மற்றும் பேச்சின் மூலம் கிறிஸ்துவின் சாயலை
பிரதிபலிக்க வேண்டும்
#5 இரட்சிப்பின் வரத்தை அடைய
#6 கீழ்ப்படிதல், விசுவாசம், விடாமுயற்சி மற்றும் பணிவுடன் நம்
இரட்சிப்பை நிறைவேற்ற
#7 மற்றும் பரலோகத்தில் நித்திய ஜீவனை அடைய
இன்று, கர்த்தர் நம்மில் வாழ்கிறார், நம் வாழ்வில் இன்னும்
காரியங்களை செய்கிறார் என்பதை அறிந்து கொள்வதற்கு நாம்
ஊக்குவிக்கப்படுவோம். நாம் ஒவ்வொருவரும் இந்த உலகில்
அவருடைய பணியை நிறைவேற்ற கர்த்தரால்
தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறோம், நியமிக்கப்படுகிறோம், அபிஷேகம்
செய்யப்படுகிறோம்.
எபேசியர் 2:10 இல், "ஏனெனில், நற்கிரியைகளைச் செய்கிறதற்கு நாம்
கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் சிருஷ்டிக்கப்பட்டு, தேவனுடைய
செய்கையாயிருக்கிறோம்; அவைகளில் நாம் நடக்கும்படி அவர்
முன்னதாக அவைகளை ஆயத்தம்பண்ணியிருக்கிறார். "
நாம் கர்த்தருக்காக நம் வாழ்க்கையை பயபக்தியோடும்,
அர்பணிப்போடும் வாழ வேண்டும் ஏனென்றால் தேவனிடத்தில்
விசுவாசமானவர்கள் நற்கிரியைகளைச் செய்ய ஜாக்கிரதையாயிருக்க
வேண்டும். இதுவே நன்மையும் மனுஷருக்குப்
பிரயோஜனமுமானவைகள்.

நாம் நல்ல போராட்டத்தை போராடுவோம், நம் விசுவாசத்தை
கர்த்தரிடம் உறுதியாக வைத்துக்கொள்வோம், கிறிஸ்து இயேசுவின்
நாள் முடியும் வரை இயேசு கிறிஸ்துவுக்காக நம் பந்தயத்தை
வெற்றிகரமாக ஓடுவோம். (பிலிப்பியர் 4: 6).

ஜெபிப்போம்
அன்புள்ள ஆண்டவரே, எங்கள் பரலோகத் தகப்பனே, கீழ்ப்படிதலுள்ள
இருதயத்தைப் தாரும், உம்மை நம்புவதற்கு, உங்கள் மீது நம்பிக்கை
வைக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள், இதனால் நீங்கள் எங்களிடம்
சொன்னதை உறுதிப்படுத்தி, எங்கள் வாழ்க்கையில் நீங்கள்
விரும்பியதை நிறைவேற்ற முடியும். எங்களுடன் இருங்கள், இதனால்
நாங்கள் போராட்டத்தில் போராடி முடித்து தொடர்ந்து முன்னால்
ஓடுவோம். உம்மோடு எப்போதும் நடக்க உதவுங்கள். இயேசுவின்
நாமத்தில். ஆமென்

The way to Peace

Philippians 2:9-10

THE WAY TO PEACE

Paul in this chapter speaks of the Humility of Jesus Christ.

Because Jesus was faithful, obedient, and even humbled himself to the point of death, God exalted/lifted Him to the highest place and gave him the name that is above every other name (v9)

The scripture tells us as to how God exalted, honored and glorified Jesus. God the Father said that “This is my Son, in whom I am very much pleased and listen to Him.

Peter also witnessed what God said about Jesus, he records it in 2 Peter 1:17 “He received honor and glory from God the Father when the voice came to him from the Majestic Glory, saying,“This is my Son, whom I love; with him, I am well pleased".

The name of Jesus is a powerful name and God gave him the name above every other name. 

Isaiah 9:6 records that “He will be called Wonderful Counselor, Mighty God, Everlasting Father, Prince of Peace.

God not only exalted Jesus to the highest place but made it possible or accessed the covenant of Peace.

Love and Eternal life for all God’s children through Jesus Christ. 

That is why Jesus said in John 14:6 "I am the way and the truth and the life. 

No one comes to the Father except through me.

It is at the name of Jesus that every knee will bow in heaven and on earth and under the earth.

Bowing down to Jesus is an action that represents honor, respect, reverence, worship, praise, glorification, and exaltation to the Lord. 

Bowing down also expresses the acknowledgment that Jesus is the true living God and there is no other god like Him in this world.

Paul writes that every knee in:

1. Heaven – the angels

2. On earth – all the people (both wicked and righteous)

3. Under the earth, the dead and the buried (both wicked and righteous)

And these people will confess Jesus Christ is Lord to the Glory of God the Father.

Interestingly, not only people of this world will acknowledge Jesus Christ as the true God and Savior but even the demons too.

James 2:19 says “You believe that there is one God. Good! Even the demons believe that and shudder.”

Luke 10:17 records that the 70 disciples report to Jesus that “even demons fear your Name.”

Mark 1:23-24, the demon said “I know who you are, you are the Holy One, God.”

We have come to the days where very soon the whole world is going to acknowledge that

1. Jesus Christ is Lord and Savior

2. He is the way, the truth, and the life.

3. And there is no God like Jesus

It is in our hands to fulfill the Promises of God: to fulfill the greatest commission;

- To preach and reach to people all over the world

- To attain the gift of Peace, Love, and Eternal life

- To exalt and Glorify God.

Let Us Pray

Dear Lord, thank you for the opportunity to understand your humility and know the authority that you had. Yet lord, you had the humility like any other. Help us to follow you. In Jesus' name. Amen.