959
Downloads
285
Episodes
Hear our podcast about the favour of GOD and God will establish you through the word.
Episodes
Thursday Sep 30, 2021
Thursday Sep 30, 2021
When Jesus met Simon
Luke 7:36-50
Jesus was invited for dinner in a Pharisees house. There a woman came who had lived a sinful life when Jesus was called for a Dinner.
she bought an alabaster jar of perfume, poured it at His feet weeping.
she began to wipe his feet with her tears then she wiped down with her hair kissed His feet.
When the pharisee who invited Jesus saw this they started to think why Jesus allowed a sinful woman like her to do such an act.
Jesus knew their thoughts and answered Simon through a parable of two people who owed money to a money lender and didn’t have money to pay them back.
So this money lender forgave both of there debts. Now Jesus asked Simon who will Love the most and Simon answered obviously the person who owes more money.
Then Jesus goes on to explain the difference between the Pharisees who invited Jesus into the house to show their Love, and the woman who is a sinner , the way that she showed love to Jesus.
Simon the Pharisee denied Jesus the common courtesies from a host to a guest – washing the feet, a kiss for a greeting, and anointing the head with oil. Yet, he criticized the woman for giving these courtesies to Jesus.
She wasn’t forgiven because of her great love; her great love was evidence that she had been forgiven
The key to her forgiveness was faith – it was her faith that saved her, because it was her faith that believed the words from Jesus your sins are forgiven.
Faith enabled her to take the grace God given to her.
Forgiveness is ready from God; there is no hesitation or shortage on His part.
Our part is to come with humility and loving submission to Jesus, and to receive the forgiveness He offers by faith.
Jesus came to earth to set the sinners free to give freedom for the people who are captive.
We can receive freedom in his presence, and we can take the same freedom that Jesus have given to the people who are living under the power of darkness.
Are we ready to take the good news to others who are in need, who are in need of a Savior, those who are in desperate situation for a savior?
Are your ears attentive to the cry of people who are in need of a savior.
What are we doing with the good news that we have received.
Let us take this is good news to those people who need it the most.
We are the light of this world and the salt of the earth are we bright enough or salty enough to change the world.
Matthew 5:13-16 says “You are the salt of the earth. But if the salt loses its saltiness, how can it be made salty again? It is no longer good for anything, except to be thrown out and trampled underfoot.
You are the light of the world. A town built on a hill cannot be hidden. Neither do people light a lamp and put it under a bowl. Instead they put it on its stand, and it gives light to everyone in the house.
In the same way, let your light shine before others, that they may see your good deeds and glorify your Father in heaven.
Let’s pray and commit that we will shine for Jesus and we will be the salt in this world.
Thursday Sep 30, 2021
Thursday Sep 30, 2021
இயேசு சீமோனை சந்தித்தபோது
லூக்கா 7: 36-50
ஒரு பரிசேயரின் வீட்டில் இரவு உணவிற்கு இயேசு அழைக்கப்பட்டார். அங்கு பாவமான வாழ்க்கை வாழ்ந்த ஒரு பெண் வாழ்ந்தாள்.
அவள் ஒரு பரணியில் பரிமளதைலம் கொண்டுவந்துஅவருடைய பாதங்களின் அருகே பின்னாக நின்று அழுதுகொண்டு, அவருடைய பாதங்களைத் தன் கண்ணீரினால் நனைத்து, தன் தலைமுடியால் துடைத்து, அவருடைய பாதங்களை முத்தஞ்செய்து, பரிமளதைலத்தைப் பூசினாள்.
இயேசுவை அழைத்த பரிசேயர் இதைப் பார்த்தபோது, இயேசு அவளைப் போன்ற ஒரு பாவமுள்ள பெண்ணை ஏன் அத்தகைய செயலை செய்ய அனுமதித்தார் என்று யோசிக்கத் தொடங்கினர்.
இயேசு அவர்களின் எண்ணங்களை அறிந்து சீமோனுக்கு ஒரு கடனாளியிடம் கடன்பட்டு திருப்பிச் செலுத்த முடியாத இரண்டு நபர்களின் உவமை மூலம் பதிலளித்தார்.
கொடுக்க அவர்களுக்கு நிர்வாகமில்லாதபோது இந்த கடன் வழங்கினவர் இருவருக்கும் கடனை மன்னித்தார். இப்படியிருக்க, அவர்களில் எவன் அவனிடத்தில் அதிக அன்பாயிருப்பான்? அதைச் சொல் என்று சீமோனிடம் இயேசு கேட்டார். எவனுக்கு அதிகமாய் மன்னித்துவிட்டானோ அவனே அதிக அன்பாயிருப்பான் என்று சீமோன் பதிலளித்தார்.
இயேசுவை வீட்டிற்கு அழைத்து தங்கள் அன்பை காட்ட நினைத்த பரிசேயர்களுக்கும், பாவியாகிய பெண் அவர்மீது காட்டின அன்பிற்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை இயேசு விளக்கினார்.
பரிசேயனாகிய சீமோன் தன் வீட்டிற்கு வந்த இயேசுவிற்கு விருந்தினருக்கு செய்ய வேண்டிய பொதுவான மரியாதையை செய்யவில்லை - அதாவது கால்களைக் கழுவுதல், வாழ்த்தி முத்தமிடுதல், மற்றும் எண்ணெயால் அபிஷேகம் செய்தல். ஆனாலும், இந்த மரியாதைகளை இயேசுவிற்கு செய்த அந்தப் பெண்ணை அவர் அவதூறாக பேசினார்.
அவளுடைய மிகுந்த அன்பின் காரணமாக அவள் மன்னிக்கப்படவில்லை; அவளுடைய மிகுந்த அன்பு அவள் மன்னிக்கப்பட்டாள் என்பதற்கான சான்றாகும்
அவளது மன்னிப்பிற்கான திறவுகோல் அவளுடைய விசுவாசம் - அவளுடைய விசுவாசமே அவளைக் இரட்சித்தது, ஏனென்றால் அவள் உன் பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டது என்ற இயேசுவின் வார்த்தைகளை நம்பினாள்.
அவளுடைய விசுவாசம் கர்த்தர் அவளுக்குக் கொடுத்த கிருபையை பெற்றுக்கொள்ள உதவியது.
மன்னிப்பு கர்த்தரிடம் தயாராக உள்ளது; அவரது தரப்பில் எந்த தயக்கமோ பற்றாக்குறையோ இல்லை.
நமது பங்கு இயேசுவுக்கு முன்பு மனத்தாழ்மையுடனும் அன்பான சமர்ப்பணத்துடனும் வருவதோடு, விசுவாசத்தால் அவர் அளிக்கும் மன்னிப்பைப் பெறுவதும் ஆகும்.
கட்டுண்டவர்களை விடுதலையாகவும் பாவிகளை விடுவிக்கவும் இயேசு பூமிக்கு வந்தார்.
அவருடைய சந்நிதியில் நாம் விடுதலை பெற முடியும், இருளின் கீழ் வாழும் மக்களுக்கு இயேசு கொடுத்த அதே விடுதலையை நாமும் அனுபவிக்க முடியும்.
அவநம்பிக்கையான சூழ்நிலையில் உள்ளவர்களுக்கு, மிருந்த தேவை உள்ளவர்களுக்கு, இரட்சகரின் தேவை உள்ளவர்களுக்கு நற்செய்தியை எடுத்துச் செல்ல நாம் தயாரா?
மீட்பருக்காக தேவையுள்ள மக்களின் அழுகை உங்கள் காதுகளில் எட்டுகிறதா?
நமக்கு கிடைத்த நற்செய்தியை நாம் என்ன செய்கிறோம்.
மிருந்த தேவைகளுடன் இருப்பவர்களுக்கு இந்த நற்செய்தியை நாம் எடுத்து செல்வோம்.
நாம் இந்த உலகத்தின் ஒளியாகவும் உப்பாகவும் இருக்கிறோம். இந்த உலகை மாற்றும் அளவுக்கு பிரகாசமாவும் சாரமுள்ளவர்களாவும் இருக்கிறோமா.
மத்தேயு 5: 13-16 கூறுகிறது, நீங்கள் பூமிக்கு உப்பாயிருக்கிறீர்கள்; உப்பானது சாரமற்றுப்போனால், எதினால் சாரமாக்கப்படும்? வெளியே கொட்டப்படுவதற்கும், மனுஷரால் மிதிக்கப்படுவதற்குமே ஒழிய வேறொன்றுக்கும் உதவாது. நீங்கள் உலகத்துக்கு வெளிச்சமாயிருக்கிறீர்கள்; மலையின்மேல் இருக்கிற பட்டணம் மறைந்திருக்கமாட்டாது. விளக்கைக் கொளுத்தி மரக்காலால் மூடிவைக்காமல், விளக்குத் தண்டின்மேல் வைப்பார்கள்; அப்பொழுது அது வீட்டிலுள்ள யாவருக்கும் வெளிச்சம் கொடுக்கும். இவ்விதமாய், மனுஷர் உங்கள் நற்கிரியைகளைக் கண்டு, பரலோகத்திலிருக்கிற உங்கள் பிதாவை மகிமைப்படுத்தும்படி, உங்கள் வெளிச்சம் அவர்கள் முன்பாகப் பிரகாசிக்கக்கடவது.
நாம் இயேசுவுக்காக பிரகாசிக்கவும், இந்த உலகில் உப்பாக இருக்கவும், நம்மை ஒப்புக்கொடுத்து ஜெபிப்போம்.
ஜெபிப்போம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, உமது மன்னிப்புக்கு நன்றி. எங்கள் வாழ்க்கையில் எங்களுக்கு உதவியதற்கு, எங்களை காப்பாற்றியதற்கு நன்றி. மிருந்த தேவை உள்ள மக்களுக்கு உம்மை சுமந்து செல்லும் நபர்களாக இருக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். உலகத்தின் ஒளியாகவும் உப்பாகவும் இருக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்
Wednesday Sep 29, 2021
Wednesday Sep 29, 2021
Wednesday Sep 29, 2021
Wednesday Sep 29, 2021
இயேசுவும் பிறவிக்குருடனும்
யோவான் 9: 41
உடலிலே குருட்டுத்தன்மை கடினமானது, ஆனால் ஆவிக்குரிய குருட்டுத்தன்மை
அதைவிடவும் மோசமானது, ஏனென்றால் அது அவர்களிடம் எந்த தவறும் இல்லை
என்றும், உலகத்தைப் பற்றிய அவர்களின் பார்வை சரியானது உண்மையானது என்று
நம்ப வைக்கின்றது.
இயேசுவும் அவருடைய சீஷர்களும் தேவாலயத்தை நெருங்குகையில், அவர்கள்
பிறவியிலேயே குருடனாக இருந்த ஒரு மனுஷனைக் கண்டு இயேசுவை நோக்கி: ரபீ,
இவன் குருடனாய்ப் பிறந்தது யார் செய்த பாவம், இவன் செய்த பாவமோ, இவனைப்
பெற்றவர்கள் செய்த பாவமோ என்று கேட்டார்கள்.
இயேசு அவர்கள் சொன்னதை திருத்தி, அது இவன் செய்த பாவமுமல்ல, இவனைப்
பெற்றவர்கள் செய்த பாவமுமல்ல, தேவனுடைய கிரியைகள் இவனிடத்தில்
வெளிப்படும்பொருட்டு இப்படிப் பிறந்தான்.
இந்த மனிதன் குருடனாகப் பிறந்தது அவன் மூலம் கர்த்தர் மகிமைப்படுவதற்காக. ஒரு
நபர் துன்பப்படுவதற்கான காரணத்தை நாம் யூகிக்கக்கூடாது மாறாக கர்த்தர் நம்மை
எதற்கு அழைத்தாரோ அந்த வேலையை வலியுறுத்த வேண்டும்.
இதேபோல், நாம் மற்றவர்களுக்கு கர்த்தருடைய வெளிப்பாட்டின் வெளிச்சமாக
இருக்க வேண்டும் (மத்தேயு 5: 14-16).
நீங்கள் இந்த உலகில் இல்லாத ஒரு நாள் வரும், அப்போது உங்கள் ஒளி
பிரகாசிக்காது மற்றும் கர்த்தரின் வேலையைச் செய்ய முடியாது.
இயேசு அந்த மனிதனின் குருட்டுத்தன்மையைக் குணப்படுத்தினார், ஆனால் அதே
சமயத்தில் அந்த மனிதனின் கீழ்ப்படிதல் அவருடைய விசுவாசத்தையும்
சமர்பிப்பையும் நிரூபித்தது, மேலும் அவர் குணமடைந்தார்.
இந்த கீழ்ப்படிதல், நாகமான் எலிசாவிடம் காண்பித்தது போன்றது (2 இராஜாக்கள் 5).
அந்த குருடன் அவனது இடத்திற்குத் திரும்பியபோது, அவன் பார்வை பெற்றதைப்
பார்த்து அயலகத்தார் ஆச்சரியப்பட்டனர்.
இதைக் கேட்ட பரிசேயர்கள் அந்த மனிதனை விசாரிக்க அழைத்துச் சென்றனர்.
இயேசுவின் புகழை ஒடுக்க எதையும் செய்ய துணிந்த அவர்கள் அவன்
பெற்றோர்களிடம் கூட கேள்வி எழுப்பினர்.
அந்த குருடன் அவர்களிடம் திரும்பி கேள்வி கேட்டார், இயேசு தேவனிடமிருந்து
வந்தவர் இல்லையென்றால், அவரால் எதுவும் செய்ய முடியாது.
அவன் அவ்வாறு சொன்னதற்கு அவர்களால் விவாதிக்க முடியவில்லை, எனவே
அவர்கள் அவனும் இயேசுவின் சீஷர் என்று குற்றம் சாட்டி, தாங்கள் மோசேயின்
சீஷர்கள் என்று கூறி தங்களை மேன்மைபடுத்திக் கொண்டனர்.
பெரும்பாலான நேரம் பரிசேயர்கள் இயேசுவைப் பின்தொடர்ந்தனர்.
இயேசு என்ன சொன்னார் என்பதில் உண்மையான அக்கறை கொண்ட சிலர் அவர்
மரித்து உயிர்த்தெழுந்த பிறகு சீஷர்களாக மாறினார் (அப். 15), ஆனால்
பெரும்பாலானவர்கள் அவரை சிறைபிடிக்க வழியைக் கண்டுபிடிக்க முயன்றனர்.
இந்த நபர் குருட்டுத்தன்மையைக் குணப்படுத்திய பிறகும், அவர் அண்டை
வீட்டாருக்கும் சமூகத் தலைவர்களுக்கும் சாட்சி கொடுக்கும் வரை இயேசுவை
நேருக்கு நேர் பார்க்கவில்லை.
இயேசுவின் அந்த மனிதனுக்கு, புரிந்துகொள்ளுதல் மற்றும் உருமாற்றம் என்ற
செயல்முறை மூலம் கற்றுக்கொடுத்தார். அவன் பார்வையடைந்த பின்பு
துன்புறுத்தப்பட்டான்.
அவன் சந்தித்த சோதனைகள் அவன் மீண்டும் பார்வை பெற்ற மகிழ்ச்சியைக்
குறைக்கவில்லை. உண்மையில், அவர் ஒவ்வொரு சோதனையிலும் இன்னும்
தைரியமாக வளர்ந்தார்.
பிறப்பிலிருந்து குருடனாகப் பிறந்த மனிதன் மிகவும் கடினமான அவிசுவாசிகளுக்கு
ஏராளமான சாட்சிகளையும் வெளிச்சத்தையும் கொடுக்கத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டான்.
உலகின் ஒளியான இயேசுவின் சாட்சிகளாக இருப்பதே நமது பணி! கிருபையின்
நற்செய்தி மட்டுமே ஆவிக்குரிய குருடர்களின் கண்களைத் திறக்கும்.
ஜெபிப்போம்:
பரலோகத் தகப்பனே, கர்த்தரின் வேலைகளைச் செய்து, ஒவ்வொரு பொன்னான
தருணத்தையும் தன் வாழ்வில் உங்கள் விருப்பத்தை நிறைவேற்ற பயன்படுத்தின அந்த
மனிதனின் முன்மாதிரிக்கு நன்றி. நம்மில் யாராலும் வேலை செய்ய முடியாத வேளை
வருகிறது என்பதை அறிந்து, நல்லிணக்க நற்செய்தியை மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்து
கொள்ள எங்களுக்கு உதவுங்கள். நீர் தொடங்கிய நற்கிரியைகள், கிறிஸ்துவின்
வருகையில் உமது மகிமைக்காக நிறைவடைய ஜெபிக்கிறோம். இயேசுவின் நாமத்தில்
ஆமென்.
Tuesday Sep 28, 2021
Tuesday Sep 28, 2021
John 8:1-11
Jesus & Guilt Ridden
Jesus, at dawn went to the temple courts to teach and many people heard the message of God.
During that time, the Pharisees and the teachers of the law brought in a women who committed adultery and was guilty of sin.
They complained to Jesus on what she has done and according the law of Moses, she has to be stoned to death.
Jesus, was powerfully ministering to the people in Israel and many believed in Jesus.
They repented for their sins, baptized, and accepted Jesus Christ as their Lord and Savior.
Scriptures gives us many evidences (Luke 2:47, Matthew 13:54, Mark 1:27) as how people in Israel was awestruck by the works of Jesus; with wisdom He spoke, with authority he rebuked the evil, with compassion He forgave and healed the sick.
At the same time, on the other hand, the attitudes of the Pharisees, the Sadducees and the teachers of the Law towards Jesus revealed emotions of anger and Jealousy.
Out of Envy and hatred they spoke to Jesus, waited for the opportune time to kill Jesus.
They said, the Law Moses commanded us to stone such women. Now what do you say?”
It is clearly evident that they were using the time to accuse Jesus.
They were using this question as a trap, accusing him.
The law of Moses teaches us that ‘people caught in adultery, both the man and women must be brought into judgement and then be stoned to death (Leviticus 20:10, Deuteronomy 22:23).
The Pharisees bought only the women to be accused.
Jesus was patient enough because he already knew the mindset of those Pharisees and the teachers of the Law.
He knew that they were the worst sinners.Maybe much more than the women who was caught in the adultery. Because they are teachers of the law of Moses who are well versed in scriptures too.
Jesus immediately said without inquiring anything to the women, “If anyone of you is without sin, let him be the first to throw a stone at her.”
Now, their hearts were convicted. The only good thing that the Pharisees did to Jesus so far is that they acknowledged that they were sinners too.
First, the older ones left and then the younger ones, with only Jesus and the women who was caught in adultery. Jesus had a compassionate heart and he forgave the sin of the woman.
Jesus did not condemn neither the women or the teachers of the Law, but with deep intrigued-warning he reminded the pharisees that they have sinned too and with a deep-compassionate heart he encouraged the women to live her life free from sin.
When we meet people in the world, we must never think we are better than them. Always think others as better than us. Be ready to forgive like Jesus did. Do not be jealous or store hatred in your heart like the pharisees.
If we can do this, we surely can be a witness to everyone around us.
Prayer:
Dear lord, help us understand our role and help us to humble ourselves and look at others as better than us. In JESUS NAME
Amen
Tuesday Sep 28, 2021
Tuesday Sep 28, 2021
இயேசுவும் குற்றம் சுமத்தப்பட்ட பெண்ணும்
யோவான் 8: 1- 11
இயேசு காலையிலே தேவாலயத்திற்கு வந்தபோது,
ஜனங்களெல்லாரும் அவரிடத்தில் வந்தார்கள். அவர் உட்கார்ந்து
அவர்களுக்கு உபதேசம்பண்ணினார். அப்பொழுது விபசாரத்திலே
கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒரு ஸ்திரீயை வேதபாரகரும் பரிசேயரும்
அவரிடத்தில் கொண்டுவந்து, அவளை நடுவே நிறுத்தி: போதகரே, இந்த
ஸ்திரீ விபசாரத்தில் கையும் மெய்யுமாய்ப் பிடிக்கப்பட்டாள்.
இப்படிப்பட்டவர்களைக் கல்லெறிந்து கொல்லவேண்டுமென்று மோசே
நியாயப்பிரமாணத்தில் நமக்குக் கட்டளையிட்டிருக்கிறாரே, நீர் என்ன
சொல்லுகிறீர் என்றார்கள்.
இயேசு, இஸ்ரவேலில் உள்ள ஜனங்களுக்கு வல்லமையை ஊழியம்
செய்தார் இதனால் பலர் இயேசுவை நம்பினர்.
அவர்கள் தங்கள் பாவங்களுக்காக மனந்திரும்பி, ஞானஸ்நானம்
பெற்று, இயேசு கிறிஸ்துவை தங்கள் ஆண்டவராகவும் இரட்சகராகவும்
ஏற்றுக்கொண்டனர்.
இயேசுவின் செயல்களால் இஸ்ரேலில் மக்கள் எவ்வாறு
திகைத்துப்போனார்கள் என வேதம் நமக்கு பல சான்றுகளை
வழங்குகிறது (லூக்கா 2:47, மத்தேயு 13:54, மார்க் 1:27); அவர் ஞானத்துடன்
பேசினார், அதிகாரத்துடன் அவர் தீமையை கண்டித்தார், இரக்கத்துடன்
அவர் நோயாளிகளை மன்னித்தார் மற்றும் குணப்படுத்தினார்.
அதே சமயம், மறுபுறம், பரிசேயர்களும், சதுசேயர்களும் மற்றும் மத
ஆசரியர்களின் அணுகுமுறைகள் கோபம் மற்றும் பொறாமையின்
உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தினர்.
அவர்கள் இயேசுவிடம் பொறாமையுடன் வெறுப்பால் பேசினார்கள்,
இயேசுவைக் கொல்ல சரியான தருணத்திற்கு காத்திருந்தனர்.
அவர்கள் "இப்படிப்பட்டவர்களைக் கல்லெறிந்து
கொல்லவேண்டுமென்று மோசே நியாயப்பிரமாணத்தில் நமக்குக்
கட்டளையிட்டிருக்கிறாரே, நீர் என்ன சொல்லுகிறீர் என்றார்கள் ”
இயேசுவின் மீது குற்றம் சாட்ட அவர்கள் அத்தருணத்தை
பயன்படுத்தினார்கள் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது.
அவர்கள் இந்த கேள்வியை வலையை போல் பயன்படுத்தி, அவரை
குற்றம் சாட்டினர்.
மோசேயின் நியாயப்பிரமாணம், ‘விபச்சாரத்தினால் பிடிபட்ட ஆணும்
பெண்ணும் நியாயதீர்ப்புக்குள் கொண்டுவரப்பட வேண்டும், பின்னர்
கல்லால் அடித்து கொல்லப்பட வேண்டும்" (லேவியராகமம் 20:10,
உபாகமம் 22:23) என்று கற்பிக்கிறது.
பரிசேயர்கள் குற்றம் சாட்டப்பட்ட பெண்ணை மட்டுமே அழைத்து
வந்தார்கள்.
இயேசு ஏற்கனவே அந்த பரிசேயர்கள் மற்றும் நியாயப்பிரமாண
ஆசிரியர்களின் நினைவுகளை அறிந்திருந்ததால் பொறுமையுடன்
இருந்தார்.
அவர்கள் மிக மோசமான பாவிகள் என்று அவருக்கு தெரியும்.
விபச்சாரத்தில் சிக்கிய அந்த பெண்ணை விடவும் அதிகமாக பாவிகளாய்
இருக்கலாம். ஏனென்றால் அவர்கள் மோசேயின் நியாயப்பிரமாணத்தின்
ஆசிரியர்கள், அவர்கள் வேதத்திலும் நன்கு அறிந்தவர்கள்.
இயேசு உடனடியாக அந்த பெண்ணிடம் எதையும் விசாரிக்காமல்,
"உங்களில் பாவமில்லாதவன் இவள்மேல் முதலாவது
கல்லெறியக்கடவன்" என்று கூறினார்.
இப்போது, அவர்கள் இருதயத்திலே தங்கள் குற்றத்தை உணர்ந்தார்கள்.
பரிசேயர்கள் இதுவரை இயேசுவிடம் செய்த ஒரே நல்ல விஷயம்,
அவர்களும் பாவிகள்தான் என்பதை அவர்கள் ஒப்புக்கொண்டதுதான்.
முதலில், பெரியவர்கள் வெளியேறினர், பின்னர் இளையவர்கள், இயேசு
தனித்திருந்தார், அந்த ஸ்திரீ நடுவே நின்றாள். இயேசு மனதுருக்கம்
நிறைந்தவர், அவர் அந்தப் பெண்ணின் பாவத்தை மன்னித்தார்.
இயேசு அந்த பெண்ணையோ அல்லது ஆசரியர்களையோ கண்டனம்
செய்யவில்லை, ஆனால் ஆழ்ந்த ஞானத்தினால் எச்சரிக்கையுடன்
அவர் பரிசேயர்களுக்கு அவர்கள் பாவம் செய்ததை நினைவூட்டினார்
மற்றும் ஆழ்ந்த இரக்கமுள்ள இதயத்துடன் அந்த பெண்ணை இனி
பாவமில்லாமல் வாழ ஊக்குவித்தார்.
நாம் இந்த உலகில் மற்றவர்களை சந்திக்கும் போது, அவர்களை விட
நாம் சிறந்தவர்கள் என்று நாம் ஒருபோதும் நினைக்கக்கூடாது.
எப்போதும் நம்மை விட மற்றவர்களை சிறந்தவர்களாகவே கருதுங்கள்.
இயேசு செய்ததைப் போல மன்னிக்க தயாராக இருங்கள்.
பரிசேயர்களைப் போல உங்கள் இதயத்தில் வெறுப்பைச்
சேமிக்காதீர்கள், பொறாமை கொள்ளாதீர்கள்.
நாம் இதை செய்தால், நிச்சயமாக நம்மைச் சுற்றியுள்ள அனைவருக்கும்
சாட்சியாக இருக்க முடியும்.
ஜெபிப்போம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, எங்கள் பங்கைப் புரிந்துகொள்ள உதவுங்கள்,
எங்களை தாழ்த்தி, எங்களை விட மற்றவர்களை உயர்வாய் பார்க்க
உதவுங்கள். இயேசு நாமத்தில். ஆமென்.
Monday Sep 27, 2021
Monday Sep 27, 2021
Face To Face with Jesus Christ
I John 5:12
Whoever has the Son has life; whoever does not have the Son of God does not have life.
Those who have the Son, those who are born again in Christ have life. Those who do not have the Son, those who remain in their sin apart from Christ, do not have life.
John is speaking of life in an eternal sense. Many today are far away from Christ and living physically, but they are dead spiritually.
Only the saved have the assurance of eternal life.
Those who die physically without Christ will face eternal death in hell.
There is only one source of salvation Christ the Lord.
We either have life in Him or not. We are saved or lost and our eternal destiny depends on the spiritual condition at death.
Those in Christ will enjoy life eternal and those apart from Christ must endure eternal death.
Eternal life is not just to be thought of in terms of quantity, for eternal life is endless, but also in terms of quality, it must be considered and merited.
It is life abundant, life exciting, and life adventurous, which is full, meaningful, and relevant.
This is God’s gift to all who have the Son.
The modern day thinking signifies that one’s thoughts could unlock secrets to living a better life, free from the constraints of religious doctrines or dogmas.
We can never approve of modern-day thinking.
It does not make much difference what you believe as long as you are sincere.
John says there is no eternal life apart from having Christ personally in the life.
Do we believe Christ, the Apostle John, and all the other Apostles or do we believe the modern theme and concepts?
We need to bring people face to face with God. To experience him 1st hand.
Inside the Tent of Meeting, the LORD would speak to Moses face to face, as one speaks to a friend.
Face to face is about intimate communication. Today, we need to come to God to an intimate relationship and communication.
We must bring people into a face to face communication with God so they know who the son of God is and the life that he gives is eternal.
It's a call of duty for everyone who today remain in Christ. We have a choice to be selfish that only we must be saved eternally and others face the wrath.
Or, you may be selfless to help them meet GOD face to face.
Let us pray
Dear Lord, Thank you for the revelation. Help us to become selfless in helping someone meet you face to face through which their life will be transformed eternally.
Monday Sep 27, 2021
Monday Sep 27, 2021
இயேசு கிறிஸ்துவுடன் முக முகமாய்
1 யோவான் 5:12
குமாரனை உடையவன் ஜீவனை உடையவன், தேவனுடைய குமாரன் இல்லாதவன்
ஜீவன் இல்லாதவன்.
குமாரனை உடையவர்களுக்கும், கிறிஸ்துவில் மறுபடியும் பிறந்தவர்களுக்கும் ஜீவன்
உள்ளது. குமாரன் இல்லாதவர்களுக்கும், தங்கள் பாவத்தில் இருப்பவர்களுக்கும்
கிறிஸ்து இல்லாமல் இருப்பவர்களுக்கும் ஜீவன் இல்லை.
இங்கு யோவான் ஜீவன் என்று நித்திய ஜீவனை பற்றி பேசுகிறார். இன்று பலர்
கிறிஸ்துவிடம் இருந்து வெகுதூரம் விலகி, மாமிசத்தில் ஜீவனோடு இருந்தாலும்
அவர்கள் ஆவியில் மரித்திருக்கின்றனர்.
இரட்சிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மட்டுமே நித்திய ஜீவனின் உத்தரவாதம் இருக்கிறது.
கிறிஸ்து இல்லாமல் மாமிசத்தில் இறப்பவர்கள் நரகத்தில் நித்திய மரணத்தை
எதிர்கொள்வார்கள்.
இரட்சிப்பின் ஒரே ஆதாரம் ஆண்டவராகிய கிறிஸ்து மட்டுமே.
அவரால் நமக்கு ஜீவனை உண்டு இல்லையேல் இல்லை. நமக்கு இரட்சிப்பு
இல்லையென்றால் நாம் பாவிகள். நம்முடைய நித்தியம் நாம் மரணத்தின் போது நமது
ஆவியின் நிலையைப் பொறுத்தது.
கிறிஸ்துவில் உள்ளவர்கள் நித்திய ஜீவனை அனுபவிப்பார்கள், கிறிஸ்துவைத்
அல்லாதவர்களோ நித்திய மரணத்தை எதிர்கொள்ள வேண்டும்.
நித்திய ஜீவன் என்பதை காலத்தின் அடிப்படையில் மட்டும் காண்பது போதாது, அது
முடிவற்றது என்றாலும் அதின் பொருளை நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும் மற்றும்
அதின் தகுதியை உணர வேண்டும்.
அது நிறைவான வாழ்க்கை, அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கை, உற்சாகமான வாழ்க்கை மற்றும்
முழுமையான, சளைக்காத வாழ்க்கை.
இதுவே குமாரனை உடையவர்கள் அனைவருக்கும் கர்த்தரின் பரிசு.
நவீன கால சிந்தனை ஒருவரின் எண்ணங்கள் மூலம் மதக் கோட்பாடுகள் அல்லது
கோட்பாடுகளின் தடைகளிலிருந்து விடுபட்டு, சிறந்த வாழ்க்கை வாழ்வதற்கான
இரகசியங்களைத் அடைய முடியும் என்பதைக் குறிக்கிறது.
இவ்வாறான நவீன சிந்தனையை நாம் ஒருபோதும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.
நீங்கள் உண்மையாக இருக்கும் வரை நீங்கள் எதை நம்பினாலும் அதில் எந்த
வித்தியாசமும் இல்லை.
கிறிஸ்து வாழ்க்கையில் தனிப்பட்ட முறையில் இருப்பதைத் தவிர நித்திய ஜீவன்
இல்லை என்று யோவான் கூறுகிறார்.
நாம் கிறிஸ்து, அப்போஸ்தலன் யோவான் மற்றும் மற்ற அனைத்து
அப்போஸ்தலர்களையும் நம்புகிறோமா அல்லது நவீன கருப்பொருளையும்
கருத்துகளையும் நம்புகிறோமா?
ஜனங்கள் கர்த்தரை, முக முகமாய் காண்பதற்கு நாம் அவர்களை அழைத்து வர
வேண்டும். அவர்கள் தனிப்பட்ட முறையில் அவரை உணரவேண்டும்.
ஆசரிப்புக் கூடாரதத்தின் உள்ளே ஒருவன் தன் சிநேகிதனோடே பேசுவதுபோல,
கர்த்தர் மோசேயோடே முகமுகமாய்ப் பேசினார்.
முகமுகமாய்ப் பேசுவது ஒரு நெருக்கமான தொடர்பு பற்றியது. இன்று, நாம்
கர்த்தருடன் நெருங்கிய உறவு கொள்ளவும், அவருடன் பேசவும் வேண்டும்.
குமாரன் யார் என்றும், அவர் கொடுக்கும் ஜீவன் நித்தியமானது என்பதை அவர்கள்
அறிந்து கொள்ளவும் ஜனங்கள் கர்த்தரை, முக முகமாய் காண்பதற்கு நாம் அவர்களை
அழைத்து வர வேண்டும்
இன்று கிறிஸ்துவில் நிலைத்திருக்கும் அனைவருக்கும் இது ஒரு கடமையாகும். நாம்
ஒன்றை தேர்வு செய்ய வேண்டும், சுயநலமாய் நாம் மட்டுமே இரட்சிக்கபட்டு நித்திய
ஜீவனை பெற்று, மற்றவர்கள் ஆக்கினையை எதிர்கொள்வது அல்லது
தன்னலமற்றவராக கர்த்தரை முகமுகமாய் சந்திக்க அவர்களுக்கு உதவுவது.
ஜெபிப்போம்:
அன்புள்ள ஆண்டவரே, இந்த வெளிப்பாட்டிற்காக நன்றி. ஒருவர் உம்மை முகமுகமாய்
சந்தித்து இதன் மூலம் அவர்களின் வாழ்க்கை நித்தியமாக மாற்றப்பட உதவுவதில்
தன்னலமற்றவர்களாக இருக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள். இயேசுவின் நாமத்தில்.
ஆமென்.
Saturday Sep 25, 2021
Saturday Sep 25, 2021
Comforted by God
The Wilderness Series
Genesis 16-8-21
God promised, "I will make of you a great nation, and I will bless you and make your name great, so that you will be a blessing" (Genesis 12:2).
God promised in Gen 15:4 , that his heir will come from his own body.
It had been more than ten years since the promise was made regarding Abram’s descendants. By most accounts, ten years seems like a long time to wait for the promise of God.
(Genesis 16:1–16; 17:18–26; 21:1–21), Abraham’s wife Sarah (Sarai at the time) was restrained from having children. She said to Abraham (Abram at the time) to sleep with her maidservant Hagar to conceive an heir.
After becoming pregnant with child, Sarah’s harsh treatment upon Hagar forces her to flee the desert. (Gen 16:6)
The angel of the LORD found Hagar near a spring in the desert
“Then the angel of the LORD told her, ‘Go back to your mistress and submit to her. . .. I will increase your descendants so much that they will be too numerous to count.’ (Gen 16:7-9)
Hagar did return with a submitted heart. She told the whole story to Abram and Sarai, and Abram named the child Ishmael, just as instructed in the meeting with the Angel of the LORD
when we exchange regular relationships into those that are inappropriate, it only brings pain to everyone involved.
After she had given birth, Hagar treats her with contempt. Is this not common sometimes for us as well with our loved ones or superiors, who asks us to do something.
We do what they want exactly as they required. But it was not what they wanted. Suddenly, they get angry with us, scold us, although we were doing it correctly.
Ishmael was born and brought up in Abraham’s household.
Suddenly, Hagar’s status was elevated from a slave to the mother of Abraham’s firstborn. Sarah was demoted from mistress to barren woman (Gen 16:4-5).
How do we look upon those less fortunate than us or in more difficulty than us? How do we treat them or how do we feel for them?
Ishmael and Hagar were banished to the desert, though God promised that Ishmael would raise up a great nation of his own. (Gen 17:20)
Sometimes, we might receive a prophecy from God, and then proceed on it without checking. We should seek advice and pray. If we operate on our own thinking, we may get into trouble.
Sarah might have avoided the trouble if she had waited upon the Lord.
God does not leave us alone. God zeroed in on Hagar. He sent an angel of the Lord to comfort her. He said her son would rise to be a big nation of descendants too many to count.
“She gave this name to the LORD who spoke to her: ‘You Are the God Who Sees Me,’ for she said, ‘I have now seen the One who sees me.’ That is why the well was called Beer Lahai Roi;” (Genesis 16:13). - Beer-lahai-Roi – AMP Bible the Well of the Living One who sees me.
Hagar listened to God’s word, she received comfort and strength to continue in service in the household. God was true to His promise he made to Hagar that He would bless Ishmael. Abraham, Ishmael, and the household were consecrated to the Lord. (Gen 17-25)
Prayer:
My God, you are the one that sees me. You are El Roi. You see everything and you hand is in every situation. Today, in my wilderness walk, please walk with me, and come to me with your aid. Come to me and lead me into the green pastures, give me your Comfort, Your Strength, Your peace. I trust in you completely. In Jesus name. Amen!
Saturday Sep 25, 2021
Saturday Sep 25, 2021
கர்த்தாரில் ஆறுதல்
வனாந்திரம் – தொடர்
ஆதியாகமம் 16: 8-21
கர்த்தருடைய வாக்குத்தத்தம், " நான் உன்னைப் பெரிய ஜாதியாக்கி, உன்னை
ஆசீர்வதித்து, உன் பேரைப் பெருமைப்படுத்துவேன்; நீ ஆசீர்வாதமாய் இருப்பாய்."
(ஆதியாகமம் 12: 2)
ஆதியாகமம் 15: 4 ல் "உன் கர்ப்பப்பிறப்பாயிருப்பவனே உனக்குச்
சுதந்தரவாளியாவான்" என்று கர்த்தர் வாக்குறுதி அளித்தார்.
ஆபிராமின் சந்ததியினர் குறித்து வாக்குறுதி அளிக்கப்பட்டு பத்து வருடங்களுக்கு மேல்
ஆகிவிட்டது. பத்து வருடங்கள் கர்த்தரின் வாக்குறுதிக்காக காத்திருப்பது நீண்ட நேரம்
போல் தெரிகிறது.
(ஆதியாகமம் 16: 1–16; 17: 18–26; 21: 1–21), ஆபிரகாமின் மனைவி சாராள் (அப்போது
சாராய்) குழந்தைகளைப் பெற முடியாமல் இருந்தாள். அவள் தன்
அடிமைப்பெண்ணாகிய ஆகாரை அழைத்து, பிள்ளைபெறும்படிக்கு அவளைத் தன்
புருஷனாகிய ஆபிரகாமுக்கு (அந்த நேரத்தில் ஆபிராம்) மறுமனையாட்டியாகக்
கொடுத்தாள்.
ஆகார் கர்ப்பவதியான பிறகு, சாராய் அவளைக் கடினமாய் நடத்தினபடியால் அவள்
அவளைவிட்டு ஓடிப்போனாள். ஆதி 16: 6
கர்த்தருடைய தூதன் பாலைவனத்தில் ஒரு நீரூற்றுக்கு அருகில் ஆகாரைக் கண்டான்
கர்த்தருடைய தூதனானவர் அவளை வனாந்தரத்திலே இருக்கிற நீரூற்றண்டையில்
கண்டு:
நீ உன் நாச்சியாரண்டைக்குத் திரும்பிப்போய், அவள் கையின்கீழ் அடங்கியிரு
என்றார்... உன் சந்ததியை மிகவும் பெருகப்பண்ணுவேன்; அது பெருகி,
எண்ணிமுடியாததாயிருக்கும் என்றார் (ஆதி 16: 7-9 )
ஆகார் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட இதயத்துடன் திரும்பினாள். அவள் நடந்த முழுவதையும்
ஆபிராமுக்கும் சாராயிடமும் சொன்னாள், அப்ராம் குழந்தைக்கு இஸ்மாயில் என்று
கர்த்தருடைய தூதன் சொன்னது போலவே பெயரிட்டான்.
வழக்கமான உறவுகளுக்கு நாம் பொருத்தமற்றவைகளை மற்றும் பொது, அது
சம்பந்தப்பட்ட அனைவருக்கும் மன வேதனையை மட்டுமே தருகிறது.
ஆகார் குழந்தையை பெற்றெடுத்த பிறகு அவளை அற்பமாக எண்ணினாள். நம்மிடம்
நமது அன்புக்குரியவர்களோ அல்லது மேலதிகாரிகளோ சிலவற்றை செய்ய கூறும்
பொது நாமும் இதை சந்தித்துள்ளோம் அல்லவா?
அவர்கள் விரும்பியதை அவர்கள் விரும்பியபடி செய்கிறோம். ஆனால் அவர்கள்
விரும்பியது அதுவல்ல. திடீரென்று, அவர்கள் நம்மிடம் கோபப்படுகிறார்கள், நம்மை
திட்டுகிறார்கள், நாம் சரியாகச் செய்தாலும்.
இஸ்மவேல் ஆபிரகாமின் வீட்டில் பிறந்து வளர்ந்தார்.
திடீரென்று, ஆகரின் அந்தஸ்து ஒரு அடிமையிலிருந்து ஆபிரகாமின் முதல்
குழந்தையின் தாயாக உயர்த்தப்பட்டது. எஜமானியாய் இருந்த சாராய் மலட்டுப்
பெண்ணாகத் தாழ்த்தப்பட்டாள் (ஆதி 16: 4-5).
நம்மை விட குறைவான அந்தஸ்து உள்ளவர்கள் அல்லது நம்மை விட அதிக சிரமத்தில்
இருப்பவர்களை நாம் எப்படி பார்க்கிறோம்? நாம் அவர்களை எப்படி நடத்துகிறோம்?
அவர்களை எப்படி உணர்கிறோம்?
இஸ்மவேலும் ஆகாரும் பாலைவனத்திற்கு வெளியேற்றப்பட்டனர், இருப்பினும்
இஸ்மவேலை மிகவும் அதிகமாகப் பலுகவும் பெருகவும் பண்ணுவேன் என்று கர்த்தர்
உறுதியளித்தார். (ஆதி 17:20)
சில நேரங்களில், நாம் கர்த்தரிடமிருந்து ஒரு தீர்க்கதரிசனத்தைப் பெறலாம், அதைச்
ஆராய்ந்து பார்க்காமல் தொடரலாம். நாம் அதைக்குறித்து ஆலோசனை பெற்று
ஜெபிக்க வேண்டும். நாம் நமது சொந்த சிந்தனையில் செயல்பட்டால், நாம் சிக்கலில்
மாட்டிக் கொள்ளலாம்.
சாராய் கர்த்தருக்காக காத்திருந்தால் பிரச்சனையை தவிர்த்திருக்கலாம்.
கர்த்தர் நம்மை கைவிடமாட்டார். கர்த்தர் ஆகாரின் மீதும் நோக்கமாய் இருந்தார்.
அவளை தேற்றுவதற்காக ஒரு தூதனை அவளிடம் அனுப்பினார். அவளுடைய மகன்
எண்ணற்ற அளவுக்கு அதிகமான சந்ததியினரின் ஒரு பெரிய ஜாதியாக்குவேன் என்று
அவர் கூறினார்.
தன்னோடே பேசின கர்த்தருக்கு "நீர் என்னைக் காண்கிற தேவன்" என்று அவள்
பேரிட்டாள். "என்னைக் காண்பவரை நானும் இவ்விடத்தில் கண்டேன், ஆகையால்,
அந்தத் துரவு பெயர் லகாய்ரோயீ என்னப்பட்டது. (ஆதியாகமம் 16:13).
பீர்-லஹாய்-ரோய் என்பதற்கு "என்னைப் காண்கின்ற ஜீவனுள்ளவரின்
கிணறு" என்று ஒரு வேதாகம விளக்கவுரை குறிப்பிடுகிறது.
ஆகார் கர்த்தரின் வார்த்தையைக் கேட்டாள் அதனால் அவள் திரும்பவும் வீட்டில்
சேவையில் தொடர ஆறுதலையும் வலிமையையும் பெற்றார். கர்த்தர் இஸ்மவேலை
ஆசீர்வதிப்பதாக ஆகாருக்கு அளித்த வாக்குறுதிக்கு உண்மையாக இருந்தார்.
ஆபிரகாம், இஸ்மவேல் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர் கர்த்தருக்காக பிரதிஷ்டை
செய்யப்பட்டனர். (ஆதி: 17-25)
ஜெபிப்போம்:
கர்த்தாவே, நீர் என்னை காண்கின்றீர். நீர் எல் ரோய். நீர் எல்லாவற்றையும்
காண்கின்றீர், ஒவ்வொரு சூழ்நிலையிலும் உம் கரம் எங்கள் மீது இருக்கிறது. இன்று,
என் வனாந்திர பாதையில், தயவுசெய்து என்னுடன் வாரும், உம் உதவியுடன்
என்னிடம் வாரும். என்னிடம் வந்து என்னை பசுமையான மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச்
செல்லுங்கள், உம் ஆறுதலையும், உம் வலிமையையும், உம் அமைதியையும் எனக்குக்
தாரும். நான் உம்மை முழுமையாக நம்புகிறேன். இயேசுவின் நாமத்தில். ஆமென்.